Een feestjaar in de Machutuskerk: kerkkoor Laus Deo bestaat 150 jaar
Voor Laus Deo is 2022 een feestjaar. Daarom is op zondag 20 februari om 11.00 u een feestelijke viering in de H. Machutuskerk. Onder leiding van dirigent Sebastiaan Philippa zingt het koor de Missa Festiva van Gretchaninoff. Wil je dit jubileum thuis meebeleven dan kan dat natuurlijk ook. Via kerkomroep kan je de hele viering (terug)luisteren. Na afloop van de viering wordt het jubileum voor genodigden verder gevierd in OJOS, waar, in normale omstandigheden, het koor op maandagavond vanaf 19:45 u ook haar repetities heeft.
Een stukje geschiedenis: al vanaf 1803 klinkt er gezang
Dit jaar viert het R.K. Kerkkoor ‘Laus Deo’, van de H. Machutusparochie, haar honderdvijftig jarig bestaan. Eigenlijk bestaat het koor al veel langer, want vanaf de stichting van de katholieke parochie in Monster in 1803, werden de vieringen in de kerk opgeluisterd met gezang van de mannen van Laus Deo.
In de begintijd werd er nog weinig schriftelijk vastgelegd. Pas aan het eind van de negentiende eeuw begon men wat meer op papier te zetten. Zo kan je in de notulen van januari 1872 teruglezen dat er op initiatief van de pastoor een reglement voor het koor wordt vastgesteld. De naam van het koor Laus Deo, dat ‘Lof aan de Heer’ betekent, bestond al langer. Ook valt terug te lezen dat “om lid van het zangkoor te worden men van onbesproken levenswandel moest zijn en een behoorlijke kennis van de kerkzang moest hebben". Overigens was kerkkoor Laus Deo in de begintijd alleen bedoeld voor mannen.
Examen doen om mee te kunnen zingen
In de begintijd diende het aankomende, nieuwe koorlid voor de pastoor en het bestuur van het zangkoor een examen af te leggen. Degenen die het voor het zeggen hadden, konden heel streng selecteren. Dit kwam doordat er maximaal vijftien leden, inclusief de organist, op de koorzolder konden zijn. Die ruimte boven achter in de kerk was maar van beperkte omvang. De dames mochten overigens beneden wel luisteren hoe hun partners het er ‘boven’ van afbrachten, lid worden van het koor was voor vrouwen toen nog onmogelijk. Voor requiem- en trouwmissen ontving het koor c.q. de zangers een kleine vergoeding.
Gezellige avond door het opmaken van de boetepot
Kwam iemand zonder geldige reden bij een kerkdienst of repetitie niet of te laat opdagen, dan diende hij vijf tot tien cent boete te betalen. Wanneer deze boete niet betaald werd, dan kon dat bedrag verhoogd worden naar wel 25 cent. In sommige jaren was de ‘boetepot’ rijkelijk gevuld: zo’n 70 tot 80 gulden. Jaarlijks werd met de inhoud van de pot een gezellige avond gehouden.
Een hele oude foto
De oudst bewaarde foto dateert vermoedelijk uit 1928 (zie bovenaan dit artikel). Deze is genomen voor de woning van de familie Koppert aan de Poeldijkseweg. Staand van links naar rechts:
G. Spekman, A. van der Arend, J. Bentvelzen, N. de Bruin, P. Zuidgeest jr., N. van der Laan, C. Damen, N. de Bruin en A. Veerkamp.
Zittend van links naar rechts: J. van Leent; N. Koppert, P. Damen, J. Koppert, P. Zuidgeest sr. en H. van der Laar.
Dit jaar dus 150 jaar
In de loop van de tijd is er veel veranderd. In het verleden had het koor vijftig of meer leden. Nu is dat door natuurlijk verloop gehalveerd. Enkele jaren terug werd er op de trappen van bordes ‘Paleis Soestdijk’, een koninklijke omgeving een groepsfoto gemaakt waarin de koorleden in een kleurige outfit op staan wat wel past bij een koor van deze leeftijd!
Moderniseren
Het repertoire is inmiddels wel samen met dirigent Sebastiaan Philippa gemoderniseerd. Het koor zingt nu ook Nederlandse, Franse en Duitse liederen. Maar ze zingen ook graag nog in het Latijn.
De afgelopen twee jaar zorgden ervoor dat het koor soms helemaal niet bij elkaar kon komen. Gelukkig worden de regels nu al veel soepeler, zodat tot plezier van alle koorleden er weer gewoon, met wat meer afstand, gerepeteerd en gezongen kan worden.
