Dankwoord Zilveren jubilaris

Beste parochianen,

Op zondag 10 juni jl. mocht ik mijn Zilveren Priesterfeest vieren. Het thema van de Eucharistieviering was ontleend aan de eerste brief van de apostel Paulus aan de christenen van Tessalonica:

‘Weest altijd blij.
 Bidt zonder ophouden.
 Dankt God voor alles.’    ( 1 Tess. 5, 16-18)

Een dag van grote blijdschap en dankbaarheid is het in alles geworden. Het begon met een prachtige Eucharistieviering in een volle kerk m.m.v. van koren uit de parochies van Maasdijk, Naaldwijk, Honselersdijk en De Lier. De kinderkoren en de Kinderwoorddienst hebben ook hun beste beentje voorgezet!

Met allerlei witte en gele bloemen was de kerk prachtig versierd. Van dit samenzijn met de Heer in ons midden, ging heel veel bemoediging uit. Met zoveel parochianen uit het Westland en uit mijn eerste standplaats Alphen aan den Rijn, familieleden en vrienden, vertegenwoordigers van de andere christelijke kerken en vele anderen van dichtbij en van verder weg. Na afloop heb ik zeer velen mogen begroeten en ontmoeten tijdens de receptie. Langs deze weg wil ik u / jou van harte bedanken voor het meevieren en meeleven.

Heel veel dank voor het gebed, de felicitaties, kaarten en brieven, attenties en geschenken die ik mocht ontvangen. Ik vind het heel mooi dat velen van u / jullie hebben bijgedragen aan de reischeque, zodat ik de wandelreis ‘Lopen waar Jezus liep’ in Israël mag gaan maken. De inspiratie die ik daar zal opdoen, wil ik graag met u / jou delen in mijn preken, catechese en artikelen. Ik zeg altijd: ‘De ziel gaat te voet.’ Al lopende doe je de meeste indrukken op en maak je wonderlijke ontmoetingen mee.

De viering van mijn 25 jarig priesterfeest heeft mij veel kracht en inspiratie gegeven om blij en dankbaar, levend vanuit het gebed, mijn dienstwerk als priester te vervolgen op de weg die voor mij ligt. Door uw belangstelling en hartelijkheid is mijn Zilveren Priesterfeest een Gouden Dag geworden. Nogmaals heel veel dank voor alles!

Zo kort na het overlijden van mijn moeder was het ook een emotionele dag met een lach en een traan. Maar in geloof, hoop en liefde met haar verbonden was zij er, geborgen in onze harten, toch bij. Ik wil u graag het gedicht meegeven dat mijn moeder heeft geschreven bij mijn priesterwijding op 5 juni 1993. Jarenlang heb ik achter het ouderlijk huis in Hillegom een grote groentetuin bijgehouden. Dit gedicht gaat over mijn tuin maar nog meer over het dienstwerk dat ik als priester mag doen.

pastoor Jaap Steenvoorden

Lieve Jaap
Tuinieren maakt je altijd blij.
Je teelt rabarber, aardbeien en prei.
Bonen, andijvie, sla en kool.
Gladiool, flox, aster en viool.
Tegenslag wordt je niet bespaard
als de hagel woedt over je gaard.
Of als slakken, emelten en muizen komen
en vreten aan je sla en bonen.
Trips, luis, schimmel en parasiet,
Sparen ook jouw tuintje niet.
Soms gaat het heel hard waaien
zodat je weer opnieuw moet zaaien.
In Gods gaard zal het niet anders gaan,
ook daar zal je soms tegenslag te wachten staan.
Soms zal je dan denken: Heb ik dan voor niets gezaaid?
Of: ‘Waarom heb ik dat eigenlijk afgemaaid.’
Denk dan aan je tuin en houd moed.
Want door Gods hulp en hard werken,
komt de oogst toch steeds weer goed.