Priesterstudent Eli Stok: ,,Parochianen maakten mij zelfverzekerder’’

Op 1 oktober aanstaande wordt Eli Stok tijdens een eucharistieviering in de kathedraal van Rotterdam door bisschop Van den Hende tot diaken gewijd. ,,Dat lijkt mij een mooi moment waar ik jaren na toe heb geleefd,’’ zegt priesterstudent Stok. ,,Die dag zet ik een definitieve stap. Ik leg de gelofte van celibaat en gehoorzaamheid aan de bisschop af. Ook beloof ik te blijven bidden voor de mensen, die aan mij worden toevertrouwd.’’
Eli Stok heeft inmiddels een stage van een jaar achter de rug in de Westlandse parochiefederatie. Als God het wil, wordt Eli Stok op 10 juni volgend jaar tot priester gewijd. De weg van Stok tot het priesterschap is geen vanzelfsprekende. Hij werd 26 jaar geleden geboren in een gezin, dat tot de Gereformeerde Gemeenten behoort. Eli is de oudste van de vier kinderen. Hij heeft een broer en twee zussen waarvan de jongste bijna 14 jaar oud is. Het gezin bezoekt zondags trouw twee keer een kerkdienst. ,,Ik ben opgegroeid met de Bijbel en bezocht gereformeerde scholen,’’ zegt Eli. ,,Tot mijn 17^de leefde ik in de gereformeerde wereld. In die tijd maakte ik via internet kennis met de rest van de christelijke wereld. Ik kreeg discussies met andere christenen waaronder ook katholieken. Ik kreeg te maken met verschillende interpretaties van de Bijbel en zag hoe er verschillend met het Boek werd omgegaan.’’

,,Voor mij ging het om oprecht Bijbel lezen als een Boek met gezag. Het lezen van een website van een protestant, die zei dat de reformatie mislukt was, bracht mijn zekerheid aan het wankelen. Het is protestanten nooit gelukt echte eenheid te creëren. Daardoor is de wisselwerking met de cultuur verloren. De onderlinge verdeeldheid heeft de secularisatie in de hand gewerkt. Ook las ik een aantal klassieke Anglicaanse en katholieke schrijvers zoals G.K. Chesterton, C.S. Lewis, Charles Williams en Kardinaal Newman. De katholieke kerk vertegenwoordigt voor mij de continuïteit. Er is een historische lijn te trekken van de vroeg christelijke kerk naar nu. Het instituut kerk heeft nooit een breuk gehad zoals de reformatie die graag ziet. De Kerk heeft zich geleidelijk doorontwikkeld. De gereformeerde visie op de geschiedenis van de reformatie, die ik had meegekregen, was niet langer houdbaar.’’

Popmuziek
,,De visie op het goede in de mens was een ander punt. In de gereformeerde wereld werden ‘wereldse’ zaken als sport en popmuziek als heel zwart afgeschilderd. Wij werden sterk afgehouden van alles, dat buiten de gereformeerde wereld viel. Als tiener ben je juist nieuwsgierig. Toen ik niet lang katholiek was, kwam het seksueel misbruik in de katholieke kerk naar buiten. Ik betreurde de schandalen maar het leek mij iets uit het verleden te zijn. Het had niets te maken met mij. Inmiddels ben ik dat iets anders gaan bekijken. Ik hoop dat we als priesters hebben geleerd om te gaan met de machtspositie ten opzichte van mensen en kinderen, die naar ons opkijken.’’

,,Ik heb een jaar in Leuven filosofie gestudeerd en woonde vlakbij een seminarie, het American College, dat inmiddels is gesloten. Ik heb de seminaristen leren kennen. De internationale Amerikaanse sfeer van geloof, van echte gemeenschap en het gemeenschappelijke doel van streven naar het priesterschap sprak mij erg aan. Ik herkende iets van de sfeer, waarin ik was opgegroeid. Die gezamenlijkheid heeft mij geholpen bij de overweging of het priesterschap iets voor mij zou zijn. Op een helder moment kreeg ik de sterke gedachte om die weg te gaan. Ik ging naar een oriëntatiedag van Vronesteyn en dat beviel meteen goed.  Zij leggen je niet vast maar geven je de tijd om er achter te komen of het priesterschap iets voor je is.’’

,,Mijn ouders hebben nuchter maar positief gereageerd op mijn keuze voor het priesterschap. Zij hebben er waardering voor dat het niet zomaar een baan is maar een levenskeuze. Zij hebben ook waardering gekregen voor de katholieke kerk als gemeenschap door het contact met de katholieken, die zij via mij hebben leren kennen. Mijn vader vroeg wel: zou je niet doorstuderen? Hij heeft echter geen poging gedaan mij de andere kant op te sturen. Mijn ouders staan er achter en zullen ook bij de diakenwijding aanwezig zijn. Ik vind het prachtig de wijding samen met familie, vrienden en bekenden te vieren. Het zal heel speciaal zijn zelf de wijdeling te zijn.

Complimenten
,,Ik heb tijdens mijn stage het omgaan met de mensen in het Westland als prachtig ervaren. Westlanders zijn direct en ik kreeg te horen wat beter kon. Denk aan zaken als een betere articulatie en langzaam spreken. De parochianen hebben mij geholpen zelfverzekerder te worden. Ik kreeg ook concrete tips zoals ‘loop eens wat rechter’. Ook waren er complimenten zoals ‘mooi gepreekt’. Ik heb veel met senioren mogen werken. Dat is een leeftijdsfase waarmee ik geen ervaring heb. Het is een kwestie van goed luisteren en proberen aan te voelen wat iemand doormaakt. Ik ben wel blij dat ik in Delft na mijn wijding de jongeren als taakveld krijg. Ik ga mij onder andere bezighouden met de Engelstalige diensten voor studenten. Veel vrijwilligers en kerkgangers zijn wat ouder. Het is echt demotiverend als je ziet dat mijn leeftijdgenoten niet gemotiveerd zijn om zich te binden aan een kerk. ‘’

,,De kerk zal kleiner worden en het zal steeds lastiger worden zaken op te zetten. Het is voor mij de vraag hoe de kerk er over twintig of dertig jaar uitziet. Sommige sprekend van een zinkend schip maar de kerk zal altijd blijven drijven. Het blijft een gemeenschap, waarin de priester een rol zal blijven vervullen. Het priesterschap is de afgelopen vijftig jaar sterk veranderd en zal blijven veranderen qua invulling en verwachtingen. Wel bestaat nog steeds het negatieve beeld van de priester als controleur van de zeden. Mensen kunnen echter ook met dezelfde liefde naar de priester kijken als naar paus Franciscus. Naar hem kijken zij wel met het hart.’’