Westlandse jongeren over de WJD 2016 (5) - Lianne Valk

06 juni 2017 - Algemeen federatie nieuws, Wateringen

Ervaringen en belevenissen op gedaan tijdens de Wereldjongerendagen in Polen, zijn te bijzonder om onbelicht te blijven. Die ervaringen en belevenissen laten we daarom graag tot bloei komen door elke maand een verhaal van één van de zeven jongeren die erbij waren te publiceren. Ervaringen en belevenissen die het verdienen in de eigen geloofsgemeenschap, aan iedereen, verteld te worden. Of zoals de paus het bij de verwelkoming van de jongeren bij de WJD verwoorde: 'Wanneer Jezus het hart van jongeren raakt, zijn zij werkelijk tot grootse dingen in staat.'

aan het woord is Lianne Valk, 20 jaar uit Wateringen

Mijn naam is Lianne. Ik ben inmiddels 20 jaar (tijdens de WJD nog 19) en ik studeer Toegepaste Psychologie aan de Hogeschool van Amsterdam. Afgelopen zomer ben ik voor de eerste keer mee geweest naar de Wereld Jongerendagen. Tijdens de WJD hebben een heleboel momenten veel indruk gemaakt. Nu het al weer een tijdje geleden is, moet ik gelijk denken aan de laatste nacht op het veld. De spanning die er heerste toen de paus aan kwam rijden en het branden van kaarsen met elkaar. Dit was voor mij echt een gevoel van saamhorigheid.

De mooiste ontmoeting tijdens de WJD was denk ik met het gastgezin waar ik samen met een andere WJD-ganger heb ontmoet. We kwamen ’s nachts aan bij het gezin en het viel mij op hoe bizar gastvrij ze waren. Alles werd voor ons geregeld, van een geweldig bed tot heerlijke hapjes. Ze spraken eigenlijk geen Engels, maar met handen, voeten en Google translate kwamen we een heel eind.

Daarnaast vond ik het heel bijzonder om met (bijna) alle Nederlanders weer bij elkaar te komen in Krakau. Hier kwam ik weer zo veel bekenden tegen van andere reizen en voelden het toch ook een beetje als thuiskomen. Natuurlijk leefden we met z’n allen toe naar het moment waarop DE Nederlandse band ‘Jacobs Ladder’ mocht optreden in Krakau. Dit zal ik ook nooit meer vergeten!

Na de WJD voelde het niet als een afgesloten hoofdstuk. Het voelde juist een beetje als een nieuw begin. Ik heb zo veel nieuwe jongeren leren kennen en nog steeds zien wij elkaar. Zoals bij de Tour of Faith, waar het dan toch weer als een kleine reünie voelt en ik toch een beetje de WJD kan herbeleven.

Mijn vraag aan de parochianen uit Westland is… Blijf vooral voor ons en de andere jongeren in Westland bidden. Ook wij hebben het hard nodig ;) En zoek gerust nog eens contact met ons om nog meer verhalen te horen!

Terug naar de voorgaande pagina
Wij zijn 1 federatie met 10 parochiesvoor iedereen
Tekstgrootte

Bezoek eens de parochie site van Heenweg

Omstandigheden maken de mens niet; ze onthullen wie hij is.