Andreaslied

Aan de Galilese stranden,
uit ter visvangst dag en nacht,
't Net omkneld in sterke handen,
dat den buit der zeeën wacht.
Staat Andreas, stoere werker,
voorbeeld ons van mannenmoed,
die de liefde voor den arbeid,
als een plicht ons voelen doet.

Mocht de visvangst minder slagen,
wind en storm hem tegen staan;
mochten golven hem belagen
bonkend tegen 't schip aanslaan:
zwoegen zal hij, taai volhardend,
heftig kampen in de strijd,
lerend ons, hoe al ons werken
naar ons einddoel, Christus, leidt.

Zo, van 't ruige vissersleven,
stug en sterk bij wind en weer,
heeft Andreas zich gegeven
aan den roep van zijnen Heer.
"Komt en volgt Mij", sprak de Meester,
"Petrus en Andreas, hoort!
Voortaan zult gij mensen vangen,
komt, de wereld wacht uw woord!"

Toen werd zijn apostelleven,
zielen-vangst voor Jezus'kerk.
Tot hij aan het kruis verheven,
rust vond na zijn rust'loos werk.
Leer, Andreas, werken, lijden
in de schaduw van uw kruis.
Ons, die bidden tot U, Vader
van ons groot familiehuis.

Terug naar de voorgaande pagina
Wij zijn 1 federatie met 10 parochiesvoor iedereen
Tekstgrootte

Bezoek eens de parochie site van ’s-Gravenzande

Echt respect moet u verdienen, afgedwongen respect veroorzaakt meestal het tegenovergestelde.