Hadrianus of Adrianus
700 jaar geleden was er in het Romeinse rijk keizer Maximianus (285-305). In het leger van de keizer diende een soldaat, een zekere Hadrianus of Adrianus. Als beambte van de keizer in Rome werd hij belast met de vervolging en uitroeiing van de christenen in Nicomedië (noordwest-Turkije, tegenover Konstantinopel). Adrianus kwam als soldaat onder de indruk van de moed en het uithoudingsvermogen van de gemartelde christenen. Hij wilde bij die moedigen horen. Vandaar dat hij werd verraden en onmiddellijk gemarteld door keizergetrouwe medesoldaten.
Het beeld van Adrianus in de kerk draagt een Romeinse soldatenuitrusting, een palmtak in de hand (zegepalm van de overwinning door het martelaarschap) en er is een aambeeld aan zijn voeten naar de legende dat Adrianus ook een wapensmid was. De kerkelijke feestdag van een heilige is heel vaak zijn of haar sterfdag. Voor Adrianus is dat op 4 maart. Op die dag werd hij met 20 andere christenen tot de kruisdood veroordeeld. Na hun dood werden de stoffelijke resten overgebracht naar Bysantium en aldaar met de nodige eer overgebracht naar Rome. Dat was op 8 september Sindsdien werd St. Adrianus feestelijk gevierd op 8 september. Enige jaren geleden werd in Rome de liturgische heiligenkalender herzien en St. Adrianus werd verplaatst naar 7 september omdat op 8 september ook de feestdag van viel Maria Geboorte.
Terug naar de voorgaande pagina