Sint Josephkerk wordt aan de eredienst onttrokken

Zaterdagavond 21 juni is het definitief: de Sint Josephkerk in Wateringen wordt aan de eredienst onttrokken. Bisschop Van den Hende zelf komt om dit ritueel te voltrekken. Nu de laatste procedurele stappen achter ons liggen zal hij tijdens een plechtige eucharistieviering voor het laatst samen met ons op deze heilige plek eucharistie vieren. Daarmee komt een einde aan een glorievolle tijd van deze kerk en een dynamisch proces van overleg, gesprek, discussie en aanpassing dat wij als Sint Elisabethparochie hebben doorgemaakt. Een proces waarin verschillende zaken hebben gespeeld: verdriet, teleurstelling, boosheid, onbegrip, berusting, strijdlust, begrip, schaamte, maar ook dankbaarheid en vreugde. 

Kerksluiting doet pijn, omdat iedere parochiaan en pastor er met zijn of haar eigen gevoel inzit. De sociale en religieuze ervaringen die aan het kerkgebouw zijn gekoppeld zijn talloos én uniek. Dat maakte de opbouw van de Josephkerk en -parochie zo bijzonder en zo persoonlijk, en daarmee dus ook de onttrekking aan de eredienst. In de afgelopen zestig jaar is pijn noch moeite gespaard om deze unieke kerk in dienst van het evangelie en de parochianen levend te laten zijn. Dat is gelukt, maar aan deze periode komt nu een einde. 

Al eerder was de Josephparochie opgegaan in de Sint Elisabethparochie en de laatste jaren waren er om en om vieringen in de Sint Josephkerk en de Sint Jan de Doperkerk. Vanaf 1 januari 2024 kerkten we – in afwachting van de onttrekking- nog alleen in de Sint Jan de Doperkerk. Dit heeft geresulteerd in één nieuw vormgegeven levende geloofsgemeenschap. Nu wordt het kerkgebouw officieel onttrokken aan de eredienst. Enkele belangrijke Joseph-artikelen verhuizen definitief van de Harry Hoekstraat naar de Herenstraat. En zullen daar een nieuwe bestemming krijgen. 

De komende tijd maakt het bestuur werk van de omdoping van kapel ‘kleine Jan’ naar ‘Joseph-kapel’, het beeld van de H. Joseph krijgt een plek in de Sint Jan de Doperkerk en het Joseph-vaandel een zichtbare plaats. Het idee is ook geopperd om van de stoffen kruisweg die in de Sint Josephkerk hangt een nieuw wandkleed te maken voor in de zaal van het parochiehuis. Genoeg plannen dus met de ‘stoffelijke resten’. 

Het is goed om zorgvuldig met dierbare spullen om te gaan, maar het meest belangrijke is toch dat we een geloofsgemeenschap van mensen zijn, pelgrims onderweg, die elkaar in de armen hebben gesloten en ervoor hebben gezorgd dat het zondagse kerkbezoek is verhoogd. Daar zijn we als Sint Elisabethparochie trots op. Ook zijn we uitverkoren om als één van de twee oefenplaatsen van de federatie te dienen. Genoeg uitdagingen dus voor de kerk van morgen! Laten we hier samen de schouders onder (blijven) zetten.

Diaken Walther Burgering