Pastoraal team
Het eerste pastoraalteam voor de parochiefederatie SINT FRANCISCUS tussen duin en tuin werd op
3 juli 2011 door vicaris H.A. Verbakel geïnstalleerd. Het team bestaat thans uit de volgende leden:
Pastoor/moderator J.C.M. Steenvoorden
Molenstraat 31, 2671 EW Naaldwijk0174-624536 / Stuur een e-mail
Pastoor Steenvoorden is geboren op 1 mei 1961 te Hillegom en priester gewijd te Rotterdam op 5 juni 1993. Hij is benoemd tot pastoor/moderator voor de parochiefederatie. De pastoor heeft spreekuur op woensdagmorgen van 9.00 tot 10.00 uur. Doorgaans is hij ook bereikbaar ’s morgens tussen 9.00 en 10.00 uur en ’s avonds rond 18.00 uur.
Pastor I.M. Kwee
Esdoornstraat 1, 2691 VG ’s-Gravenzande0174-764338 / Stuur een e-mail
Pastor Kwee is geboren op 27 augustus 1960 te 's-Gravenhage en werd priester gewijd op 29 mei 1999 te Rotterdam. Hij is benoemd op 1 januari 2011 tot pastor in deze federatie en kan benaderd worden voor pastorale vragen vanuit de parochies Poeldijk, Monster, 's-Gravenzande, Heenweg en Hoek van Holland.
Diaken C.W. Burgering
p/a Herenstraat 162, 2291 BL Wateringen06 29 56 28 65 / Stuur een e-mail
Diaken Burgering is geboren op 17 februari 1959 en diaken gewijd te Rotterdam op 21 november 2009. Diaken Burgering is benoemd tot permanent diaken in de parochiefederatie en werkzaam in de parochies Kwintsheul en Wateringen.
Diaken A.H. van Luijn
p/a Dijkstraat 25, 2675 AV Honselersdijk06 16 04 66 03 / Stuur een e-mail
Diaken Ad van Luijn is geboren op 12 mei 1965, heeft theologie gestudeerd aan de priester- en diakenopleiding Bovendonk te Hoeven. Op 19 april 2022 werd hij opgenomen als kandidaat voor de wijding (‘admissio’) en op 22 mei 2022 door de bisschop tot diaken gewijd. Voor Ad van Luijn is de diakenwijding een stap op weg naar de priesterwijding. Deze vindt op zaterdag 1 oktober 2022 plaats in de HH. Laurentius en Elisabeth Kathedraal in Rotterdam.
Veranderende tijden!
/
Om te beginnen veranderen de tijden heel praktisch. De tijden van de weekendvieringen op zondag gaan vanaf 1 oktober van 9.00 uur en 10.30 uur weer naar 9.30 uur en 11.00 uur!
Maar voor velen van ons voelt het alsof de tijden wel erg veranderen en lang niet allemaal te goede. We ervaren aan de lijve de vele vormen van crisis om ons heen. Energieprijzen, inflatie, woonruimte, vluchtelingenhuisvesting en ook in onze kerk merken we dat het niet meer is zoals het was. We willen graag terug naar een wereld waar we elkaar kennen, samen kunnen wonen, werken en kerken. We voelen soms dat onze hoop, en ook ons geloof wat afneemt. Juist nu is het belangrijk om als christenen een boodschap van hoop en vreugde te brengen. Er samen voor staan en niet ieder voor zich. Zorg voor onze aarde en zorg voor elkaar. Elkaar ruimte geven. Steeds geïnspireerd door Jezus die juist in de nood Zijn Blijde Boodschap kwam en komt brengen. Dat oktober een Mariamaand is mag ons tot steun zijn. Als geen ander begrijpt zij onze verwarring, ons verdriet. Als geen ander helpt zij ons om de tijden zelf mee te veranderen door haar voorbeeld van compassie, van geduld en van geloof, van vertrouwen op God.
Voor mijzelf is zeker sprake van veranderende tijden. Sinds 1 september mag ik als diaken bij u zijn in deze parochies en in de hele federatie. Voor iemand die uit Drenthe komt, en lang in Waddinxveen heeft gewoond, al een verandering. Mijn priesterwijding op 1 oktober verandert ook mijn leven. Een proces van verandering dat al een aantal jaren gaande is. Eerst getrouwd met Loes, en na haar overlijden, steeds meer toegroeiend naar een leven ten dienste van de kerk. Gelukkig heb ik mogen ervaren dat er ook veel is dat blijft.
Is mijn leven verandert? Ben ik verandert? Ja, een levenskeuze verandert iets. Soms heel zichtbaar, maar meer nog in jezelf, in je hart. Het zichtbare aspect is het makkelijke deel. Vaak lijkt het dan te gaan over wat je loslaat. Of zoals Paulus zegt: “Om Hem heb ik alles prijsgegeven (Fil 3, 8)”. Ach, voor mij, geldt dat ik best iets heb achtergelaten om deze weg van roeping te gaan. Heel plat noem ik hier een huis, een van mijn auto’s, een baan met aanzien, uitdaging, een goed inkomen, lieve buren, fijne contacten en veel afwisseling. Ook de geborgenheid van een thuisparochie, van je eigen kerkgebouw, van zekerheden over wie je denkt te zijn! Er is ook veel wat je mag meenemen, en wat zelfs verdiept, intenser en waardevoller wordt. Ik wou dat ik woorden had voor de dankbare vreugde die het steeds meer leren kennen van God mij geeft. Hoe diep het gevoel is van dankbaarheid, van geborgenheid, van leven, van het toeleven naar mijn oorsprong en mijn bestemming. Dat maakt het de moeite waard. Dat is wat er werkelijk verandert. Als vader van Nathasja en Eliza, mijn twee dochters, leer ik meer loslaten, meer liefdevol vertrouwen hebben en meer ruimte te geven. Als gelovige leer ik meer over de veelkleurigheid van God, die
