Die mooie warme reis

Dit jaar ben ik vroeg in de lente op vakantie gegaan en wel naar Spanje. We hebben prachtige steden bezocht: Madrid, Sevilla en Granada. Maar we hebben ook uitgerust aan de Costa de Sol. Onderweg heb ik mijn vrouw, tot vervelens toe, het lied van Imca Marina toegezongen: Viva Espana. U kent dat wel: ‘Ik hou van dansen en muziek, e Viva Espana!’ (En dat terwijl ik helemaal niet van dansen hou.) Dit bekende lied begint met een belangrijke zin voor vakantiegangers: ‘Na die mooie warme reis door het zonnige Spanje vergeet ik alles.’ Voor ons was dat zeker het geval, door al die indrukken van cultuur, natuur, bouwkunst en prachtige kusten vergeet je alles. Je komt helemaal tot rust.

Zo heb ik, zittend in de zon of onder de luifel, ook enkele boeken gelezen. Van Maarten ’t Hart heb ik zijn laatste boek Magdalena gelezen, dat gaat over zijn moeder. Zijn beschrijving van zijn moeder is schitterend. Over de manier waarop zij in haar geloof stond, over haar zorgzaamheid en haar huwelijk met haar man (waarover Maarten ook een prachtig boek heeft geschreven). Het is alleen jammer dat ’t Hart in dit boek zijn aversie tegen het geloof zoveel aandacht geeft. Een passage uit de proloog van zijn boek vind ik heel typerend voor de opstelling van zijn moeder. Maarten kreeg van zijn oom Maarten voor zijn verjaardag een groot cadeau: een doos van Meccano. Het gezin was heel arm en zoiets was uitzonderlijk. Na het uitpakken van het cadeau zei zijn moeder: ‘Je gaat die doos toch niet uitpakken? Zo’n duur cadeau. Nee hoor, je blijft er met je tengels af. Ik zet het weg.’

Moeder zei ook: ‘Doorleren, dat is nergens voor nodig’. Het geloof was voor zijn moeder zeer belangrijk en zijn moeder zei hem elke keer dat je moet geloven als een kind. Doorleren brengt dat geloven als een kind in gevaar. En jouw inzet in het leven, alles wat je doet, moet altijd in dienst staan van de Heer. Het gezin ging dan ook nooit op vakantie, want waar was dat nou voor nodig?

Ergens heeft Maarten zijn moeder ook beetje gelijk, want op vakantie kom je los van jouw geloofsgemeenschap en jouw contact met de andere gelovigen valt weg. Kan je in het buitenland nog wel naar de kerk gaan? Maar je kunt vakantie ook gebruiken om te zorgen voor een nieuwe impuls voor jouw geloofsleven. Je kunt je voornemen om bepaalde Bijbelteksten te gaan lezen en daar over na te denken. Of je kunt een mooi boek over religie lezen. Maar daarnaast moet je vakantie gebruiken om aandacht te geven aan zaken waar je anders te weinig tijd voor hebt: misschien jouw partner, of je gezin, of … (vult u zelf in).

En als je terugkomt, ben je weer helemaal fris en uitgerust. En dat hebben wij zeker nodig om daarna weer dienstbaar te zijn voor God en de medemens. Dus geniet van de vakantie en ‘Vaya con Dios’ (dit laatste is Spaans voor ‘Ga met God’).

Mede namens mijn collega’s, wens ik u en jou een fijne vakantie toe. En … reis voorzichtig, wij verwachten jullie wel weer heelhuids terug.

diaken Ronald Dits