Koester een kind

Een kind koesteren lijkt iets vanzelfsprekends. Als een kind geboren wordt is het negen van de tien keer gewenst en wordt het met liefde ontvangen. Het kan met zorg en aandacht grootgebracht worden en zich ontwikkelen. Toch leven we in een tijd waarin dit ook niet meer zo vanzelfsprekend is. Kinderen worden verwaarloosd, er is soms kinderhulp en jeugdzorg nodig om kinderen te beschermen tegen de terreur of onmacht van ouders en/of omgeving die hun vanzelfsprekende ontwikkeling in de weg staan. 
En wat te denken van kinderen die in Gaza geboren worden, in Oekraïne of in Rusland, Soedan of enig ander oorlogsgebied. De trauma’s die deze jonge, kwetsbare mensen oplopen door het geweld om hen heen. De angsten die zij met zich meedragen door de explosies en het wegvallen van dierbare belangrijke mensen zoals ouders, broers en zussen. Het geweld dat zich in henzelf nestelt. Het zijn niet de ervaringen die je wilt koesteren… Je zou ze willen uitbannen. Vrede op aarde, en zeker in een kind dat leeft en nog een heel leven voor zich heeft.

Met Kerst staat een speciaal Kind centraal. Een kind dat door God is uitgekozen om gelovigen, maar ook alle mensen van goede wil, Goed Nieuws te brengen. Een koning van liefde. Een vredesvorst. Een goddelijk persoon van vlees en bloed, die niet van geweld wil weten, ogenschijnlijk aan geweld ten onder gaat en onder het geweld uit lééft bij God! Een Kind om te koesteren! Ons gegeven vanuit Liefde, eindeloos en onvoorwaardelijk. 

Ook bij Hem hebben we gezien dat de machten van de wereld Hem met geweld begroetten, Hem bedreigend vonden voor hun vanzelfsprekende aanwezigheid. Koning Herodes heeft er georganiseerde moord voor over om zijn macht te behouden! Een mensenleven meer of minder telt niet voor Hem. Pilatus wast zijn handen in onschuld maar laat Hem kruisigen om onrust in de kiem te smoren en de Pax Romana te handhaven. Wat is voor hen één mensenleven? 

Hoe anders is onze God, waarvoor elk mensenleven telt en die de namen van al Zijn schepsels heeft geschreven in de palm van Zijn hand. Hij koestert hen in de warmte en kracht van Zijn liefde, om hen tot volledige bloei te laten komen. Voor God leven we in de waarheid van het leven, in de werkelijkheid van Zijn liefde om mens te zijn, mens te worden in Zijn geest. Te midden van het gewelddadig tranendal dat onze wereld blijft….

Koester een kind. Het lijkt erop dat we dat weer opnieuw moeten leren. God laat zich kennen in het Kerstkind. Vrede. Liefde. Leven. We kunnen het zo goed gebruiken. Jezus leeft ons voor hoe we dit kunnen koesteren. Met warmte, geborgenheid, thuis, veiligheid en zorg.

Als Kerstmis zó voor ons een nieuwe start kan zijn in ons leven, mogen we dat koesteren. 
Namens het pastoraal team: een Zalig Kerstmis!

diaken Walther Burgering