Wandelen met God
"Je bent heel erg ziek geweest. Even heb je als het ware over de rand van het leven gekeken. Je was in een andere wereld terecht gekomen. Het bezit van een auto was niet meer belangrijk. Het deed er opeens ook niet meer toe hoeveel geld er op je bankrekening stond. En wat voor indruk je maakte op de mensen om je heen, dat maakte je ook niets meer uit.
Geleidelijk aan ben je weer terug van weg geweest. Terug in het gewone leven. Maar het is niet meer zoals eerst. Het wordt nooit meer zoals het vroeger was. Want er is iets gebeurd in die periode dat je even 'afwezig' was. Sommige mensen zien het ook aan je. 'Je bent niet meer dezelfde als daarvoor', zeggen ze. Maar hoe moet je uitleggen wat er met je aan de hand was? Of eigenlijk niet alleen maar wat er aan de hand is geweest. Want wat je hebt doorgemaakt is iets dat nog steeds doorwerkt. Je kunt je nu niet meer zo opwinden over alles wat de meeste mensen bezighoudt.
Het was of je een tijd lang was afgedwaald, in een diepe grot. Wat er in die grot met je gebeurde? Het leek wel of je binnenste daar helemaal werd omgeploegd. Zelfs aan je beste vriend zou je niet kunnen uitleggen hoe dat voelt. Maar misschien zou je vriend toch wel de enige zijn die er niet om ging lachen. Hij is tenslotte je vriend. Ja,echt helemaal stil worden, niet zomaar even, maar voor een wat langere tijd, dat is een wandeling die je alleen maakt. En wat er dan met je gebeurt? Maak dat maar eens aan anderen duidelijk. Wat ik wel weet, ik ben niet alléén er is er een die met me mee loopt".
Dit indrukwekkende verhaal wil ik met u delen. Ik mocht het horen van een vrouw die de diepte en de rijkdom van het geloof op het spoor is. Zij getuigd van de ontdekking in haar leven en wil er iedereen over vertellen. Ze is één van die vele actieve vrijwilligers geworden in onze parochies. Met het gezin hebben ze een wijk voor de kerkbalans en de parochieboekjes en zij is actief met de jeugd in de kerk.
Het is januari, de maand van kerkbalans. Zoals voorgaande jaren geef ik opnieuw 'omdat de kerk het waard is'. We hebben als geloofgemeenschap veel om zuinig op te zijn. Een parochie van dienen, ontmoeten en leren. Dat is geen hobby, het maakt deel uit van de essentie van mijn leven. Dat gun ik andere mensen ook en ik probeer het aan de jonge generatie mee te geven. Twee jaar heb ik nu bij de voorbereiding van de Eerste Communie mogen helpen. Een logische stap als je weet wat ik heb meegemaakt. We zijn rijk als wij als gezin zondags naar de kerk kunnen gaan. Wijzelf en onze kinderen mogen eraan wennen: ook al begrijpen we niet alles, dat we hier thuis mogen zijn. Even stil zitten, even wandelen met God”
Het nieuwe jaar is ruim 14 dagen oud. Een heel nieuw jaar waarin veel met de mens kan gebeuren. Een jaar waarin we nieuwe mensen mogen ontmoetten een jaar waar we onszelf misschien tegen komen, een jaar waarin iemand ons zomaar uitnodigt een stukje mee te lopen. Achteraf zeg je misschien....ik mocht even wandelen met God.
Namens het pastoraal team
pastor M. Straathof
