Paulus van de Beek
Geboren: 26 augustus 1960In dankbare herinnering
Paul van de Beek was een bijzondere man, die altijd klaarstond om te helpen. Vooral zijn geliefde jongeren van school, drumband en voetbal. Een man die leefde voor zijn werk, voor zijn leerlingen van het Diamantcollege in Den Haag. Deze contactloze coronatijd lijkt te hebben bijgedragen aan zijn onvoorzien einde… Hij, die zich altijd met hart en ziel gaf ten bate van de persoonlijke ontwikkeling van ‘zijn’ jongeren.
Meester Beek zoals zijn leerlingen hem noemden was een gepassioneerde man met persoonlijke betrokkenheid en een duidelijk levensdoel: zijn leerlingen en (voetbal)pupillen laten groeien. Zij voelden zich écht gezien en écht gehoord. En bovenal thuis bij hem. Hij bracht het beste in zijn jongeren naar boven en raakte ze in hun diepste zijn. Jonge mensen in soms moeilijke, sociaal-emotionele situaties gaf hij -door zijn begeleiding, o.a. via stichting happy Hope- uitzicht op een positieve toekomst.
Bij Paul van de Beek stonden leerlingen altijd op nummer 1. Zijn moeder en broers werden ook in zijn schoolleven betrokken door schoolacties zoals rozen met Valentijnsdag. Paul had begrepen dat kwetsbaarheid én kracht bij elkaar hoorden Zo’n meester, zo’n voetbaltrainer, zo’n mens gun je iedereen. Moeder en broers, neven en nichten zullen hem dan ook vreselijk gaan missen.
16 mei hebben we -in kleine kring- afscheid genomen van Paul met een emotionele uitvaartplechtigheid in de St. Machutuskerk, via de streaming verbonden met 200 kijkers. Bij het verlaten van de kerk werd hij begroet met een aubade door de Antilliaanse Brass-drumband die ooit door hem is opgericht. Een indrukwekkend uitgevoerd eerbetoon van aangedane, jonge mensen. Moge hij rusten in vrede.
Diaken Walther Burgering
Terug naar de voorgaande pagina
