Johannes Petrus Maria Paalvast
Geboren: 16 december 1933In dankbare herinnering
Jan Paalvast was een bezig baasje. Druk met klusjes doen, met ‘Nederland zingt’ en hij luisterde graag naar (religieuze) orgelmuziek. Over het algemeen had Jan maar weinig rust in zijn donder, was altijd aan de slag, o.a. met houthakken voor zijn kachel. Hij kreeg van Jan en alleman hout en hakte dit in stukjes. Poetste de kachel iedere dag op en vulde hem zodat hij geen gas hoefde te gebruiken en t lekker warm had.
Zijn kinderen herinneren zich hem ook als werkend van ‘s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Als zij nog sliepen, was hij al weg en als ze weer in bed lagen, kwam hij pas thuis. In de schoolvakanties mochten ze met hem meerijden op de bodedienst en alle tijdschriften op tijd uitzoeken en bezorgen. Daar bleek ook Jans perfectionistische kant. Dat was goed voor de business, want hij had altijd heel tevreden klanten.
Thuis regelde zijn vrouw Josepha alles en ze hadden een goed huwelijk.
Jan heeft hij de kans gekregen om rond zijn 60e al te stoppen met werken en is vanaf dat moment toen echt – samen met zijn vrouw- gaan genieten. Ze zijn veel naar Griekenland geweest, waar zij vrienden hebben gemaakt. Daar kon hij zijn hobby, vliegeren, langdurig uitoefenen. Ook is het hele gezin twee of drie keer met de kleinkinderen erbij naar Griekenland geweest.
Toen Jans vrouw ziek werd, was hij mantelzorger. Eenmaal in de Ark ging hij dagelijks naar haar toe. Toen zij overleden was, vond hij gelukkig vrij snel een bepaalde rust waar hij zich tot het laatst goed bij heeft gevoeld.
Hij had ‘t wel naar zijn zin de laatste tijd, alleen in z’n huis. Hij was vast van plan t nog een tijdje vol te houden. Dat hij nu zo gestorven is, is helemaal zoals hij t gewenst heeft: tot t laatst in z’n eigen huis, in goede gezondheid, in alle rust. Moge hij gelukkig zijn in Gods eeuwig licht.
Diaken Walther Burgering
Terug naar de voorgaande pagina
