Joanna Maria van Marrewijk
Geboren: 17 juni 1936In dankbare herinnering
Jopie hield van mensen, was graag in gezelschap en was graag te gast bij haar familie. Ze was een leuke, vrolijke tante voor haar neven en nichten. En had een bijzondere band met haar petekinderen. Verhalen vertellen kon ze goed. Ze deed dat uit haar hoofd. En ze kon gezellig met je spelen. Op latere leeftijd kwamen de gesprekken.
Hoewel ze alleen is gebleven in haar leven leek ze niet eenzaam te zijn. Ze was juist graag op zichzelf, eigenstandig en klaagde nooit. Ze leek gelukkig en vermaakte zich met jeu de boules, kaarten en zorgen.
Ze heeft heel lang voor haar moeder gezorgd. Dat zag ze als haar plicht. Daar was ze nuchter in. Iedereen van de familie, haar moeder voorop, is daar heel dankbaar voor. Ze heeft gewerkt in de gezinszorg en kende het klappen van de zweep: zorgen voor een ander. De laatste tijd ging ze achteruit en nu moest er voor haar gezorgd worden. Dat was lang niet altijd makkelijk. Af en toe kon ze dan haar tranen laten lopen….
God is en was in Jopies leven om haar lasten te verlichten. Om er te zijn bij voor- en tegenspoed, om liefde de ruimte te geven en leed te verzachten. Terugkijkend is van haar leven niet alles te begrijpen, maar we hopen en geloven dat al haar levenservaringen een goede plaats hebben gekregen in haar leven, in het leven zoals God het heeft bedoeld. Moge zij in dankbaarheid rusten in eeuwigheid.
Diaken Walther Burgering
Terug naar de voorgaande pagina
