Leonardus Maria Duijvesteijn
Geboren: 11 februari 1931In dankbare herinnering
Leo was een man met humor en openheid. Gewoon altijd zeggen wat hij dacht. Een man met een klein, gevoelig hartje, die dagelijks kon genieten van dingen zoals een lekkere koek of een softijsje. Of kijken naar nestelende merels in de tuin. Een op mensen betrokken man ook, die maar moeilijk tegen onrecht kon, maar de confrontatie vaak wat schuwde.
Leo was een rasechte Westlander, en zogezegd ‘een bekende Westlander, te danken aan zijn lange tijd die hij werkte bij de Groente- en fruitveiling. Na zijn pensionering kon hij genieten als mensen hem op straat herkenden en begroetten. Hij was een man die een klik met mensen had, gevoel voor humor, altijd met de goede bedoeling. Een man, die als het erop aankwam, een klein hartje had.
Gezond eten: hij wist waar je het beste fruit en de beste groente kon halen en ging daar ook naar toe. Een goede echtgenoot, een lieve man, opa. Een aardige, warme en liefde gevende man; juist als het ook een beetje moeilijk was. Een helpende hand.
Leo leefde met een twinkeling in zijn ogen, met levenslust en openheid. Zijn blik was ontvankelijk; hij had iets van een betrokken onderwijzer, die zijn leerlingen uitdaagt om in gesprek te gaan en zich te ontwikkelen. Als iemand zó in het leven staat, haal je er waarschijnlijk uit wat God erin heeft gelegd. Vóel je de levenslust stromen… Dan ben je op de goede weg en hoor je thuis in Gods Rijk.
Dat is wat je als mens kunt doen: goed leven, het goede doen voor je naasten, in een gelovige traditie staan én persoonlijke, familietradities nalaten. Het is volbracht. Een mens, Leo, heeft geleefd. Op 88-jarige leeftijd heeft hij het tijdige met het eeuwige gewisseld. Op 25 september 2019 hebben wij van hem afscheid genomen in een uitvaartplechtigheid in de kapel van de Ark. Dat hij ruste in vrede.
Diaken Walther Burgering
Terug naar de voorgaande pagina
