Maria Anna van der Meijs-Enthoven
Geboren: 11 september 1929In dankbare herinnering
Mia heeft heel wat meegemaakt in haar lange, rijke leven van bijna 94 jaar. Ze was een kind van voor de Tweede Wereldoorlog.. Haar pubertijd was tijdens de bezettingsjaren. Ze heeft alles dus bewust meegemaakt, inclusief haar broer die in die tijd is gesneuveld. Het zal haar mede hebben gevormd. Net zo goed als de wederopbouwjaren na WO II. Haar motto ‘niet klagen maar dragen’ zal in die tijd zijn ontstaan. Iedereen moest de schouders eronder zetten en opnieuw het leven leren ontdekken… Maar zoals zovelen praatte zij zelden over wat er was gebeurd.
Mia was een gelovige vrouw. Ze leefde met God. Haar roeping lag in het liefdevol aanwezig zijn, in de zorg voor man en kinderen, voor het tuindersbedrijf en het huishouden. Mia was toegewijd aan de taken die ze op zich had genomen. Haar geloof was houvast, maar de kerk leek de laatste jaren minder belangrijk voor haar. Hoewel. Ze sloeg geen televisie-mis over, er stond een kruisbeeld op haar kast en haar rozenkrans lag in het laatje. En, ze wilde een kerkelijke bijdrage aan haar afscheidsviering in het crematorium.
Ze had gevoel voor humor en was beroemd om haar zaterdagse soep met (veel) ballen. Gastvrijheid stond hoog in het vaandel en er waren altijd, koekjes, nibbits, limonade en aanverwante zaken in huis om de kinderen en kleinkinderen mee te verwennen. Oma Meijsje noemden de achterkleinkinderen haar liefkozend. Iets waar ze trots op was.
Haar man Cor overleed toen hij 58 was. Daarna is ze alleen verdergegaan. Geen makkelijke tijd, maar met steun van de familie is ze er gekomen. In juli brak ze haar heup en kreeg complicatie op complicatie. Ze wilde naar huis, naar de Opmaat. Het was klaar. Thuis is ze vredig gestorven te midden van eenieder die haar liefhad.
Moge zij nu verder leven in Gods liefde en rust vinden, verenigd met Cor en alle andere dierbaren die haar zijn voorgegaan.
Diaken Walther Burgering
