Cornelia Theresia Maria Barendse-Damen
Geboren: 1 augustus 1936In dankbare herinnering
‘Als ik de dingen niet meer weet en jullie namen niet meer ken, begin dan een heel oud lied, dan zing ik mee en aarzel niet. ‘Zingen was de grote passie van Corry. De bekende liederen sloegen als het ware een brug van herkenning. Ook al kon zij je naam niet meer zeggen, de oude en vertrouwde liederen zong zij vol overgave mee en dat deed haar goed. De laatste jaren van haar leven worden bepaald door zorgen om haar gezondheid. Door de trouwe steun van haar man Dolf kon zij nog heel lang thuis blijven aan de Wateringseweg, totdat het niet langer verantwoord meer was. Dat was een ingrijpend moment. Maar gaandeweg raakte Corry goed thuis in de Terwebloem. En als zijn naar de Wateringseweg kwam, bijvoorbeeld met het Kerstfeest, dan deed het haar goed, maar zij ook weer graag naar de Terwebloem.
De laatste periode van haar leven had zijn zorg nodig. Maar dat is maar een klein deel van haar leven van 83 jaar. Jaar in jaar uit stond Corry, flink en sterk, actief en zorgzaam in het leven. Dat was thuis zo aan de Molenweg in Monster en dat was zo in haar huwelijksleven. Het gezinsleven was nauw verbonden met het tuinbouwbedrijf. Corry heeft hard meegewerkt in de tuin, zoals in het sorteren van tomaten en was zeer bij het bedrijf betrokken. Samen met Dolf heeft Corry de schouders onder het leven gezet en een goed thuis gegeven aan hun vier jongens Ted, Perry, Ard en John. Leef sober maar vier alles. Corry was spaarzaam en wist het huishouden goed te organiseren. Als er iets te vieren was, dan moest dat goed gebeuren en kwam je niets te kort. Nooit was zij te moe om er te zijn voor wie haar nodig hadden.
Corry had een bescheiden karakter en leefde zeer mee het de voor- en tegenspoed van de mensen die haar dierbaar waren. Zij onderhield fijne contacten met de beide families. Als moeder was Corry altijd thuis, bezig met haar taken. Maar toen haar zoons volwassen werden en verantwoordelijkheden overnamen, brak er een periode aan waarin zij gemakkelijker weg kon gaan. Graag wilde Corry wat van de wereld zien.
Corry was ook een gelovige vrouw. Zij heeft haar handen uit de mouwen gestoken om te werken, maar ook haar handen gevouwen om te bidden en te danken. Het gezin Barendse was een echt mannenhuishouden. Maar met Annet, Monique en Natalie kwamen er vrouwen in het gezin en daarmee ook andere gespreksonderwerpen. Daar heeft Corry zeer van genoten. Als moeder was zij heel trots op haar jongens die van aanpakken weten. Een nieuwe dimensie in haar leven brachten de 9 kleinkinderen. Oma vond het altijd leuk om jullie te zien. Toen zij nog gezondheid was, had zij een warme belangstelling voor jullie en vond het fijn om jullie te verwennen. Ook is zij overgrootmoeder geworden van de kleine Manuel. Vier generaties in liefde met elkaar verbonden, daar zijn nog mooie foto’s van gemaakt. Mensen komen en mensen gaan. Maar wat blijft dat is de liefde. Moge Cornelia Barendse – Damen na een welbesteed leven rusten in vrede.
pastoor Steenvoorden
Terug naar de voorgaande pagina
