Theodorus Leonardus Maria Zwinkels
Geboren: 13 juli 1935In dankbare herinnering
Achter de tranen van verdriet, schuilt de glimlach van mooie herinneringen’. Dat zetten Toos en de kinderen op de rouwkaart. Dankbaar voor de liefde waarmee Theo hen en anderen omringde. Dankbaar voor de lange en de goede tijd samen. Dankbaar voor zijn zorgzaamheid, zijn liefde en zachtmoedigheid. Niemand leeft voor zichzelf, ook Theo niet.
Hij kan terugzien op een goed leven, waar hij naar hartenlust van heeft genoten. Hij heeft hard gewerkt in de tuin samen met René. Hij heeft goed voor zijn gezin, kinderen en kleinkinderen gezorgd en was een echt familiemens. Jaren is hij ook actief geweest in het parochiebestuur van de St. Jan de Doperparochie.
Theo was een innemende man: betrokken, geïnteresseerd en meelevend. Bewonderenswaardig was het hoe hij zich in het ziekenhuis in Emmen – ver van huis, vanwege de corona-verplaatsingen - staande hield. Een voorbeeldige patiënt, die lief en aardig was voor het personeel. Hij was een man uit één stuk, een man van de eenvoud. Geen gepraat eromheen, realistisch en geen kouwe drukte, maar ook geen heilige. Hij was een gelovig mens.
Uiteindelijk aanvaardde hij in het ziekenhuis het onvermijdelijke: de dood, maar zei: “Ik weet niet wat er nu gaat komen. We zullen het zien.” Het is volbracht. Een mens, onze dierbare Theo, heeft geleefd, reizend op deze goede weg. Wij zullen hem missen. Dat hij nu in vrede mag rusten en door het eeuwig Licht worden verlicht
Diaken Walther Burgering
Terug naar de voorgaande pagina
