George Theodorus Luiten
Geboren: 17 augustus 1940In dankbare herinnering
George was een rustige, eenvoudige man met een goed hart. Hij had een grote betrokkenheid bij de Missie en de MOV, en heeft samen met Fia mooie missietochten gemaakt. Hij had geen twee rechterhanden, maar verraste menigeen door met de landgoedweken te helpen met bomen zagen. Het trainerschap bij de voetbal en zijn zorg voor vrouw en gezin getuigen van andersoortige betrokkenheid. Ook in de Hoge tuinen, waar hij het laatste jaar verbleef, was hij geliefd.
Niemand leeft voor zichzelf, ook George niet. Hij was misschien een man van weinig woorden, maar hij straalde wel warmte, zachtheid en liefde uit. Een echtgenoot, vader en opa in alle eenvoud en rust. George heeft hard gewerkt, en was trouw aan vrouw en kinderen.
In de bergrede zegt Jezus ons dat we op de goede weg zijn als we gewoon eenvoudig kunnen zijn. Als we verdrietig zijn om alles wat niet goed is in de wereld en we daar iets aan doen willen. Als we mild kunnen zijn. Als we eerlijk zijn en ons inzetten voor een rechtvaardige wereld. Als we kunnen vergeven. Als we vrede brengen, thuis en in de wereld. George lijkt deze zaligsprekingen geleefd te hebben en is dus die goede weg ingeslagen.
Als wij zó in het leven staan, halen wij er uit wat God erin heeft gelegd. Dan zijn we op de goede weg en horen we thuis in Zijn Koninkrijk. Dat is wat George kon doen: goed leven, het goede doen voor zijn naasten, in een gelovige traditie staan én van betekenis zijn voor de aarde. Hij heeft geleefd, reizend op deze goede weg. In alle eenvoud is hij zijn laatste reis begonnen. Moge hij rusten in vrede.
Diaken Walther Burgering
Terug naar de voorgaande pagina
