Lezing: ‘VINCENT VAN GOGH en de rol van de Bijbel in zijn werk’

We kennen Vincent van Gogh natuurlijk als een van de beroemdste Nederlandse schilders. ‘De Zonnebloemen’, ‘De zaaier’ of ‘De aardappeleters’ hebben we ergens wel in ons hoofd zitten. Veel is over hem geschreven. Maar er is een aspect, dat vaak over het hoofd wordt gezien: dat hij – hoewel hij met de kerk brak – altijd een gelovige is gebleven. Dat geloof kreeg hij van huis uit mee. Zijn vader was n.l. predikant. Met veel liefde denkt Vincent daaraan terug: "Ik voel nog de verrukking, de siddering van vreugde, welke ik voelde toen ik voor het eerst een diepe blik wierp in het leven van mijn ouders, toen ik instinctief voelde hoezeer zij christenen waren. En ik voel nog dat gevoel van eeuwige jeugd, waarmee ik naar God ging zeggende: Ik wil ook een christen zijn."

Vincent kon moeilijk leren en kreeg uiteindelijk als 17-jarige een baantje bij een oom die een kunsthandel had in Den Haag. Maar in zijn hart leefde het verlangen om - net als zijn vader - dominee te worden. Hij volgde diverse theologische opleidingen, maar staakte die al gauw door gebrek aan concentratie. Toch kreeg hij werk als evangelist, eerst in Engeland, daarna bij de mijnwerkers in de Borinage (België). Hij was hevig begaan met het zware leven van deze mensen en gaf alles weg. Dat ging het kerkelijk genootschap waarbij hij in dienst was te ver, en Vincent werd ontslagen. Maar hij vond een nieuwe roeping: de schilderkunst. Toch was dat geen breuk met zijn geloof. Zijn werk mag je – naar zijn eigen zeggen – zien als ‘een soort Bijbel’. Aan de hand van een PowerPointpresentatie van een aantal schilderijen en historische foto’s gaan we het deze bijeenkomst ontdekken.