Verhalen van parochianen

In de voorbije weken is er veel veranderd in de wereld, in Nederland en dichterbij huis: uw bedrijf, uw werk, de scholen, het verenigingsleven, uw gezin en misschien ook wel uzelf. Op vakantie gaan zit er even niet in en zomaar een kopje koffie drinken bij de buren of elders is nu niet mogelijk. Ook het parochieleven is geraakt. Veel, zo niet alle activiteiten van de gemeenschappen hebben we helaas moeten annuleren. Zelfs het gezamenlijk vieren van de eucharistie is niet mogelijk. Toch maken we ook een heel bijzondere tijd mee. We brengen meer tijd door met ons gezin of huisgenoten, er ontstaan nieuwe initiatieven om elkaar te steunen en in contact te blijven.

Ieder beleeft de corona-tijd op zijn of haar manier. Het delen van deze ervaringen kan inspireren, steun bieden en verbinden nu we minder contact hebben met elkaar. Wilt u uw ervaring met ons delen? Stuur ons een artikel van max 200 woorden en eventueel een foto. De artikelen worden geplaatst onder Verhalen van parochianen. Van iedere parochie worden er een aantal geselecteerd en in het parochieblad geplaatst. Uw bijdrage kunt u sturen naar covid19@rkwestland.nl


Corona

Een klein stofje dat rond waait
alles op zijn kop draait.
Van de een op de andere dag
is er veel dat niet mag.
Geen club-vereniging-kerk
het gemis is sterk.
Buiten schijnt de zon
alles bloeit en groeit.
Dit kunnen we voelen, zien, ruiken
geeft energie
voor onszelf
en om door te geven aan die ander.

5 juni 2020, Sophie van Leeuwen

 

Goed om te zien dat er ook in alle ellende mooie dingen kunnen ontstaan!

Sinds jaren ben ik vrijwilliger bij de Terwebloem. Met een groepje vrijwilligers doen we de tuin. Ondanks de Corona mochten we gelukkig toch de tuin blijven doen. Door een gulle gift aan bollen vorig jaar hadden we dit voorjaar een eigen Keukenhof. De bewoners mogen het huis niet uit en ook geen bezoek ontvangen, maar ze mogen gelukkig wel in de afgesloten tuin! Door het mooie weer en de prachtige tulpen en andere geschonken planten genoten zij dit jaar extra van de tuin. Nooit eerder hadden wij zoveel voldoening van ons werk!  En toen kwam er ook nog een kas. Een lang gekoesterde wens bleek ineens realiteit. In die kas kunnen bewoners en bezoek elkaar ontmoeten op een veilige wijze. Ook hier waren weer mensen bereid om te hulp te schieten om de eenzaamheid te verlichten. Goed om te zien dat er ook in alle ellende mooie dingen kunnen ontstaan!

terwebloem covid19 mei 2020.jpg

2 juni, 2020, Jeannette van Zeijl

 

Als de kerk dicht is  

Melodie: Als het avond is, Suzanne en Freek
Tekst: Ria Brekelmans

Soms voel ik me rot blijft de deur op slot
tot het morgenlicht
ik weet niet zo goed hoe ik leven moet
in coronatijd

Als het zondag is fiets ik naar de kerk
omdat ik dat wil
niets houd me dan tegen deuren zijn geopend
voor iedereen

Kaarsen blijven uit, wierook ongebrand

Ik kan er niet tegen als de kerk dicht is
God verborgen blijft achter glas
de wereld huilt is ziek ik kan er niets aan doen
gaat door merg en been inderdaad

Zeg me dat het goed komt God
leg Uw hand in mijn hand
leer me hoe hiermee om te gaan
ik kan er niet tegen als de kerk dicht is
God verborgen blijft achter glas

Geestelijke kracht rechtstreeks in ons hart
via kerkomroep
diaken of pastoor gaan ons dagelijks voor
in een lege kerk

Geloven is vertrouwen
bidden kracht en hoop
waarom blijft het stil
God hoort U ons aan
komt U naast ons staan
help ons weer op weg

Orgel onbespeeld, collectemandjes leeg

Ik kan er niet tegen als de kerk dicht is
God verborgen blijft achter glas
de wereld huilt is ziek ik kan er niets aan doen
gaat door merg en been inderdaad

Zeg me dat het goed komt God
leg Uw hand in mijn hand
leer me hoe hiermee om te gaan
ik kan er niet tegen als de kerk dicht is
God verborgen blijft achter glas.

 

Een gedicht, wat een beetje positiviteit brengt

1,5 mtr.

Je bent dichter bij mij dan ik lang ben
En dichter ben ik langer dan de meeste
Afstand doet er niet toe
Als het maar niet leidt
tot afstandelijkheid
Langs de meetlat van vandaag
Loop ik een boogje
om je heen
Mijd ik constant contact
Maar ik ben dichter bij jou dan ik lang ben

April 2020, Nellika von Liebregt

 

Aandacht voor de ouderen van onze gemeenschap

De hele wereld is getroffen door het virus en het raakt ons allemaal. Jong en oud moeten zich houden aan de maatregelen die het aantal zieken in aantal beperkt moeten houden. We begrijpen de noodzaak hiervan, maar dat maakt het er niet makkelijk op. Vooral de oudere mensen moeten beschermd worden en dus gaan verpleeghuizen op slot en mogen de thuiswonende ouderen nauwelijks mensen in hun huis laten. Geen kinderen en kleinkinderen op bezoek. Geen knuffel of een arm om je heen, zelfs geen troostende aanraking. We ervaren dat dit als een immens gemis. Als leden van onze katholieke gemeenschap dit ervaren, dan komt de gedachte op wat wij voor elkaar kunnen betekenen in deze rare tijd. De aandacht richt zich dan vooral op de oudere leden van onze gemeenschap. De mensen van 80 jaar en ouder. We hebben een lijst geproduceerd van deze ouderen met de bedoeling allen een kaart te sturen om troost en indien gewenst hulp te bieden. Na deze kaarten bezorgd te hebben heeft later ons PCI bij deze ouderen ook nog een plant gebracht. Daarnaast hebben we ons kerkgebouw 2 middagen per week opengesteld voor mensen die behoefte hebben om te bidden of een kaars op te steken. Op deze manier proberen we met elkaar een gemeenschap te zijn in een tijd waarin we elkaar minder kunnen treffen.

28 april 2020, Ruud van der Zalm, Vicevoorzitter OLV van Goeden Raad parochie

Terug naar de voorgaande pagina
Wij zijn 1 federatie met 10 parochiesvoor iedereen
Tekstgrootte

Bezoek eens de parochie site van Naaldwijk

Elkaar kennen wil niet zeggen alles van elkaar weten, maar met vertrouwen in elkaar geloven.