Advent

Wekelijks worden we overspoeld door reclamefolders en –krantjes en soms wordt daarbij de verwachting gewekt dat je al miljonair bent geworden. En in de tijd voor Sint Nicolaas en Kerstmis doen de reclamemakers daar nog een schepje bovenop: prachtige aanbiedingen. En ze hebben daarbij maar een doel voor ogen: de aanbieding zo aantrekkelijk maken, dat ons verlangen gewekt wordt om deze producten te gaan kopen of mee te gaan doen met een of andere loterij. De reclamemakers spelen daarbij handig in op een van de wezenlijke kenmerken van ons menszijn: dat we altijd blijven hunkeren, altijd blijven verlangen en nooit helemaal verzadigd zijn.

Als ik aan een ieder van u zou vragen om een lijstje te maken met al uw wensen en verlangens, dan denk ik dat het de meesten van u geen moeite zal kosten er een aantal te benoemen. En die lijstjes zullen per persoon heel verschillend zijn. Als je het aan kinderen vraagt dan zullen die verlangens over het algemeen van materiële aard zijn: een nieuwe spelcomputer of een ander speelgoed. En misschien dat bij volwassenen ook de eerste gedachten uitgaan naar materiële verlangens: een nieuwe auto, een ander huis, een afwasmachine of iets dergelijks. Maar in het leven hebben we ook andere verlangens; de een zal wensen dat hij of zij een betere gezondheid zou hebben, de ander dat die meer respect zou krijgen en weer een ander dat er rust en vrede mag zijn in zijn of haar huisgezin. De mens is een wezen met verlangens.

In het kerkelijk jaar maken we op 3 december een begin met de advent: een tijd van verwachting, van verlangend en hoopvol uitzien; een tijd naar Kerstmis toe, de dag dat we de komst van de Heer vieren. En misschien is het ook wel een tijd waarin de gelovige mens vanuit zijn onmacht opkijkt naar God. Zou Hij dan eindelijk komen en geven waar wij niet toe in staat zijn? Vanuit de gespletenheid van het bestaan blikt de mens op naar God, vol verwachting en verlangen. Zo beleven wij steeds onze advent. Menszijn is advent, is verwachting, hoopvol uitziend naar de volheid van het leven.

Verwachten in de bijbelse betekenis van het woord is niet zinloos afwachten, maar je handen uit de mouwen steken. Maar voordat we dat gaan doen is het goed om je te bezinnen. Advent is als tijd van voorbereiding ook een tijd van bezinnen. Een tijd van analyse, van wat je kunt en kent, van wat je in huis hebt en niet, welke mogelijkheden je hebt en niet. Wanneer we willen dat onze verlangens ook waar gemaakt worden en onze verwachtingen ook uitkomen dan moeten we op zoek gaan naar de mogelijkheden die we hebben.

Laten we op zoek gaan naar nieuwe mogelijkheden die vrede voor onszelf, voor onze omgeving en voor iedereen ook daadwerkelijk dichter bijbrengt.

Pastor Berry Lansbergen