Armoede uitgelegd aan mensen met geld!

Tim ‘s Jongers schreef een boek met deze titel. Het is een confronterend boek. Wat hij doet is dat hij de mensen in armoede beschrijft als personen, als medemensen. Hij is zelf wat zo mooi heet ‘ervaringsdeskundige’ en maakt, voor mij, pijnlijk duidelijk hoe makkelijk ik en wellicht ook jij, allerlei vooroordelen over armoede heb. Dat is sneller zo wanneer je armoede zelf niet langdurig hebt meegemaakt. Leven in een situatie van uitzichtloze armoede. Hoe makkelijk mensen het terugbrengen tot een geldprobleem dat je ofwel maar moet aanpakken door wat harder te werken, of door de tering naar de nering te zetten en wat zuiniger te zijn en geen dure impulsaankopen te doen. Ik kan hier helaas niet alles herhalen wat hij daar tegenover zet. Lees zijn boek maar! De kern is dat werkelijke armoede alles van je bestaan raakt, je voedingsmogelijkheid, je ongezondere huisvesting, je sociale netwerk, je taalbeheersing, je lichamelijke gezondheid en, misschien nog wel het allerbelangrijkste je mentale gezondheid en je zelfvertrouwen. Je durft geen hoop meer te hebben en geeft dat ook door aan de kinderen die je opvoedt, of je dat wilt of niet.

Deze maand vieren we op 17 november de Werelddag van de Armen. Ingesteld door paus Franciscus een paar jaar terug, juist de zondag voor Christus Koning. Het maakt nog eens duidelijk dat Jezus radicaal naast de arme mens gaat staan. Hen leven, hoop en toekomst geeft. Dezelfde paus betitelt het Onze Vader bij uitstek als het gebed van de armen; mensen die zich ook tot God richten voor hoop en toekomst. Hij zei het in Brussel ook haarscherp: de rijkdom verstikt de stille schreeuw van de armen en verdrukt werkelijk mededogen.

Mogen wij juist deze maand ons bezinnen op de armoede in de wereld en in ons land. Of over hoe onze eigen rijkdom ons nog blind en doof maakt voor het grote onrecht van armoede.  Dat de Heilige Geest ons meeneemt in het evangelie van de barmhartigheid.

pastor Ad van Luijn