De donkere dagen voorbij

De donkerste dagen liggen gelukkig weer achter ons en wie weet bloeien de eerste voorjaarsbloemen als u dit nummer leest. Ik vind het altijd weer een feest om de eerste tekenen van de naderende lente te ontwaren, ook al weet je dat je nog even geduld zult moeten hebben voor je weer lekker in het zonnetje kan zitten.

Intussen zijn in de meeste parochies de voorbereidingen gestart voor een ander feest: De eerste heilige Communie. Dit jaar wordt in een aantal parochies een nieuw project geïntroduceerd. Het project: “Blijf dit doen” heeft niet alleen een frisse uitstraling qua uitvoering, maar ook de inhoud ervan is heel inspirerend en eigentijds. Het daagt de kinderen, hun begeleiders en ouders uit, om zich niet alleen op het eerste Communiefeest voor te bereiden, met alles wat daarbij komt kijken, maar vooral stil te staan bij zoals de titel aangeeft: Blijf dit doen. Blijf samen komen om het Brood te delen, te groeien in het geloof in Jezus die ons God als Zijn en onze Vader leerde kennen. En ga dan ook zo leven als Jezus dat heeft voorgedaan! De verhalen in de bijbel nemen dan ook een grote plaats in. Want hoe wil je jezelf of de ander leren kennen als er geen verhalen zijn die je vertellen en aan het denken zetten over hoe je een goed en eerlijk leven kan leiden. Hoe werkt dat door in wat je in de kerk / de geloofsgemeenschap viert en in je dagelijkse leven?

Met andere woorden: Wat betekent het voor jou en voor je ouders en voor de gemeenschap, dat je je eerste Communie gaat doen? Wat wil je je kind meegeven?  En dan gaat het niet alleen om weten, of leren hoe je te communie hoort te gaan, maar vooral gaan ervaren wat die vriendschap met Jezus jou en ons doet! Dat gaat heel wat verder dan het vieren van een feest. Tenzij je bedoelt te zeggen dat het erom gaat dat het heel je leven lang fantastisch is, Jezus te kennen als een vriend die met je gaat door dit en dun, door vreugde en verdriet.

Als de ouders en kinderen in het begin samen naar de kerk komen om het werkboek op feestelijke wijze in ontvangst te nemen, spelen we samen nog een spel: In groepjes moeten alle onderdelen van de Eucharistie in de goede volgorde worden gelegd. En dan blijkt dat niet alleen de kinderen nog heel wat te leren hebben, de ouders vaak niet minder! Als dit geen prachtig voorbeeld is van hoe ieder, groot of klein ván een ander en mét een ander leren kan!

Ook na het Communiefeest zijn er nog twee ontmoetingen gepland. Want het feest moet doorgaan! Kinderen en hun ouders staan stil bij het feit dat wij allemaal kinderen van God zijn en wat dat betekent voor de geloofsgemeenschap en ons doen en laten binnen en buiten de kerkmuren. We zijn ‘familie’ van elkaar.

U ziet, er komt heel wat kijken en ik hoop dat u, ook al hebt u geen kinderen (die de eerste Communie gaan doen), zo toch wat meer kunt meeleven met waar onze jongste generaties mee bezig zijn. Geef ze uw belangstelling, want zeker hierin geldt: Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!

Met vriendelijke groet, ook namens het pastorale team,

Marie-Thérèse van de Loo, p.w.