De Pinkstergeest zal ons aanvuren

De meimaand: tijd van lentebloei, lammetjes in de wei, heel wat 4de groepers vieren (of vierden) hun Eerste Communiefeest, het is Mariamaand en we vieren ook nog eens het Pinksterfeest! Eerste Communiefeest: daar is heel wat aan te zien en te beleven: Versierde kerk, voor de eerste keer aan tafel, mee doen met de grote mensen, mooie kleren en cadeautjes. Je hebt in de voorbereidingstijd gehoord over God, die er altijd is voor jou, hoe Jezus jouw vriend wil zijn, en nu zeg je zelf: Jezus, ik wil ook uw vriend zijn! Hoe hou je dat vol? Als je mensen regelmatig ontmoet gaat dat makkelijker dan dat je ze zelden of nooit ziet. En toch, zo horen we, zie je iets van Jezus en ook van God, terug in elkaar en de manier waarop wij met elkaar omgaan. Daar moet je wel groeien. De leerlingen van Jezus ontdekten dat op een bijzondere manier met Pinksteren. Plotseling voelden ze hoe ze kracht kregen van heilige Geest, die Jezus hen beloofd had. Moed en enthousiasme maakte plaats voor het verdriet en de angst om het verlies van Jezus die naar de Vader was opgestegen. Ze begrepen ook wel dat ze niet ‘naar boven’ moesten blijven staren, en dat er hier werk aan de winkel was, maar hoe moesten ze dat op pakken? Ze gooiden de ramen en deuren open, vertelden iedereen die het maar horen wilden: Wees niet bang. Vertrouw je toe aan Jezus, die opgestaan is uit de dood. Nu leeft bij God en zendt ons de heilige Geest van liefde, kennis geduld en wijsheid. Ik denk dat die vrienden van Jezus zelf stomverbaasd zijn geweest over het effect van hun verhalen over Jezus en wat dat met hen deed. Meer dan 3000 mensen lieten zich dopen! Dat is nu wel anders!
Met Pinksteren vieren we dan ook de geboortedag van de Kerk. De Kerk als geloofsgemeenschap van mensen die samen op weg zijn in de Geest van God. Met bidden, zingen en mooie en inspirerende verhalen op de zondag of feestdagen, én in het gewone leven van alledag. Juist door dat samen te beleven, ervaar ik hoe we door God en elkaar gedragen en bemoedigd worden. Het kan soms lastig zijn dat iedereen anders is, maar in onderlinge verbondenheid kunnen we veel meer dan we denken en bijdragen aan een kleurrijke wereld, waar je blij van wordt. Mag de Pinkstergeest ons aanvuren en doordringen van de Liefde van de Vader en de Zoon en ons zo verbinden met elkaar. En niet ooit, maar nu, in Gods naam. 

Mede namens de collega’s met hartelijke groet,
Marie-Thérèse van de Loo, p.w.

Terug naar de voorgaande pagina
Wij zijn 1 federatie met 10 parochiesvoor iedereen
Tekstgrootte

Bezoek eens de parochie site van Monster

Het ontkennen van problemen is een vorm van zelfbedrog die elke persoonlijke groei onmogelijk maakt.