Einde en start kerkelijk jaar

Het feest van Christus Koning van het Heelal (In het Latijns: Dominus Noster Iesus Christus Universorum Rex) of kortweg Christus Koning is een hoogfeest dat eind november gevierd wordt, op de 34e en laatste zondag van het liturgisch jaar. Met dit feest sluiten we het jaar C, waarin wij voornamelijk het evangelie van Lucas lazen, af.
Het feest werd in 1925 ingesteld door paus Pius XI naar aanleiding van de 1600-jarige viering van het Concilie van Nicaea om tegen het laïcisme en atheïsme nadruk te leggen op de allesomvattende betekenis van het koningschap van Christus over de mens en de wereld. Pius XI wijdde de encycliek Quas Primas aan dit feest dat telkens het kerkelijk jaar afsluit. Christus Koning is een van de vele verschillende titels van Jezus Christus. De titel "koning" wordt in het Nieuwe Testament meerdere keren in verband gebracht met Jezus. De term Christus Koning verwijst naar een van de drie Messiaanse functies van Jezus: Koning, Priester en Profeet. In het evangelie van Johannes zegt Jezus tegen Pontius Pilatus: "(...) ik ben koning. Met geen andere bestemming ben ik geboren en in de wereld gekomen dan om te getuigen van de waarheid." (Joh. 18, 37).
Op het kruis hing boven het hoofd van Jezus het opschrift INRI, "Jezus van Nazareth, koning der Joden". Bij zijn geboorte vroegen de drie koningen ook naar de koning der Joden. Ook op andere plaatsen wordt deze term nog vermeld. Daarom is het ook goed om stil te staan bij dit feest op de zondag voordat de Advent begint.
In de Advent mogen wij weer uitzien naar de geboorte en komst van Jezus. In vier weken worden wij voorbereid op de geboorte van deze bijzondere Zoon van God. Elke week aan het begin van de viering, wordt er een kaars meer aangestoken op de Adventskrans. Zo kunnen we zien dat we dichter bij Kerstmis komen. Met Kerstmis mogen wij zijn geboorte vieren en een aantal dagen later gaan de drie koningen bij Herodes langs omdat ze op bezoek willen bij de koning der Joden.
Met de eerste zondag van de Advent, begint ook een nieuw kerkelijk jaar. De groene kleur, de tijd door het jaar, verandert naar het paars. De kleur van ingetogenheid en inkeer. Het Gloria klinkt niet in die periode en ook de versieringen op het altaar zijn weg. De muziek is meer sober, ingetogen. Halverwege de Advent mogen we iets uitbundiger zijn, op zondag Gaudete. Zondag Verheugt U! We zien uit naar de komst van Jezus. We gaan aan het begin van de Advent over naar het liturgisch jaar A. We lezen in de vieringen uit het evangelie van Mattheüs. De auteur van dit Bijbelboek heeft de verhalen over Jezus opgeschreven tussen de jaren 75-85. We zullen vooral lezen dat Jezus een leraar is. Een bekend gedeelte uit dit evangelie is de Bergrede (hoofdstuk 5). Maar ook hoofdstuk 25 is heel bekend.
Daarin worden de werken van barmhartigheid genoemd. In onze parochiefederatie is er een jongerengroep, dit is M25, bezig met deze werken van barmhartigheid.
Als we met Kerstmis ook Mattheüs zouden lezen dan hebben we niet het mooie verhaal van de geboorte. Daarom lezen we op Kerstavond altijd uit het evangelie van Lucas.
Ik wens ons allen een goede voorbereidingstijd toe in de Advent.

Els Geelen, pastoraal werker