Ga met God en een kwartje

Beste mensen,

De vakantie komt steeds dichterbij. En of je nu ver weg gaat, of thuis blijft, er breekt een periode aan van een zomerse lichtheid, die ik altijd heerlijk vind. Lekker lang licht, aangename temperaturen, alles groeit en bloeit volop. Ramen en deuren kunnen open blijven staan en je kunt weer eens even een frisse wind door je huis laten waaien. Ook door het huis van je eigen leven: je staat meer open, mensen lijken nu beter aanspreekbaar op straat. Samen wandelend, fietsend erop uit, je verwonderen over al dat moois in de natuur, je ademt weer op!

Ik ben in een mooi boek (Pastoraat en spiritualiteit) bezig van Henri Nouwen en ik kom daar een heel inspirerend stukje tegen over zijn zoektocht naar echte liefde. ‘Of zijn we gedoemd vreemdelingen voor elkaar te blijven?’, vraagt Nouwen zich af. Hij onderscheidt twee bestaanswijzen: die van de macht, de nemende wijze en die van de liefde, de gevende wijze. In het nemende bestaan hebben we de neiging de ander als ding of bedreiging te zien, en worden we gevoed door angst en denken in termen van macht. Concurrentie, competitie, afgunst en wantrouwen groeien uit tot haat en vernietiging. Zelfs in de liefde leidt nemen tot manipuleren en veroveren.

De gevende bestaanswijze van de liefde overstijgt die van de nemende en nodigt je uit: Wees niet bang, spreek je uit. Wees er zoals je bent. Dat gaat veel verder dan elkaar tolereren. Liefde geeft de vrijheid om te zeggen ‘jouw kracht is mijn kracht’ en ‘jouw pijn is mijn pijn’ . We kunnen door het delen van onze zwakheid, geweld overwinnen. Zoals tarwe volledig kan uitgroeien als we het onkruid op diezelfde akker laten staan, zo hoeven we ook niet bang te zijn voor elk conflict of iedere woordenstrijd uit de weg te gaan. Humor wordt zachtmoedig in plaats van cynisch.

Want liefde is waarheidlievend en teder. De mond bijt of verslindt niet, maar hij kust. En het allerbelangrijkste: Liefde ontwapent. Liefde gelooft in de omkeerbaarheid van het kwaad.

Het zal slechts weinigen lukken de nemende wijze te verbannen, maar ik denk wel dat het de moeite waard is in de vakantie eens wat meer aandacht te hebben voor de wijze waarop U / jij in het leven staat. We zijn wat meer vrij van alle ‘heilig moeten’. Geef jezelf dan ook eens de tijd en ruimte te ontdekken wat nemen en geven met jou doet. En heel praktisch: geef eens wat extra aandacht aan die mensen die er ook wel eens op uit zouden willen gaan, maar het niet kunnen. U kent ze vast wel in uw omgeving.

En geniet van de zon, bewonder de natuur, ontdek nieuwe streken en mensen en kom dan gelukkig en energiek weer terug! ‘Ga met God en een kwartje, dan heb je reisgeld en zegen’, zei mijn schoonmoeder wel eens.

Wat mij betreft en mijn collega’s: Alle goeds en blijf elkaar - waar dan ook - in Gods naam tot zegen. Tot ziens!

Marie-Thérèse van de Loo, p.w.