Gaandeweg wint het Licht

Wij zijn het nieuwe jaar ingegaan, ieder van ons met persoonlijke verwachtingen en gevoelens. Wat zal 2013 ons brengen? In de maand januari kun je al goed merken dat de dagen gaan lengen. In de donkerste dagen van het jaar hebben wij het Lichtfeest gevierd van de geboorte van Jezus. ‘Een helder licht straalt heden over ons, want de Heer is ons geboren.’ (Jesaja 9, 1) ‘Het ware licht, dat iedere mens verlicht, kwam in de wereld.’ (Johannes 1, 9) Op 2 februari viert de kerk opnieuw een lichtfeest. Van oudsher wordt deze dag ‘Maria Lichtmis’ genoemd. Op deze dag wordt gevierd dat het kind Jezus op de 40ste dag na zijn geboorte door zijn ouders in de tempel van Jeruzalem aan God is opgedragen. Als de dankbare ouders hun kind het huis van God binnenbrengen, ontmoeten zij twee oude mensen; Simeon, een rechtvaardig en vroom man die vol ver-wachting uitkeek naar de komst van de Messias en Hanna, een weduwe van 84 jaar die bij God kind aan huis was.  Als Simeon in het kind van Bethlehem de vervulling van de Messiaanse ver-wachting herkent, neemt hij het kind in zijn armen en zing vol vreugde:

 ‘Laat nu Heer, volgens uw woord,  Uw dienaar in vrede gaan.  Mijn ogen hebben Uw heil gezien  dat Gij hebt bereid voor de volken.  Het licht dat voor alle heidenen straalt,  de glorie voor Israel uw volk.’  (Lucas 2, 29-32)

Op het feest van Maria Lichtmis worden van oudsher de kaarsen in de kerk gewijd die in de liturgie gebruikt worden bij allerlei gelegenheden; huwelijkskaarsen, doopkaarsen, de kaarsen voor het altaar, de godslampen voor bij het tabernakel, devotiekaarsen voor bij Maria etc. Ook wordt er een lichtprocessie gehouden. In een feestelijke stoet van licht trekken wij door de kerk als herinnering aan de opdracht van Jezus in de tempel. Zoals Simeon het kind Jezus in zijn armen sloot, zo dragen wij een bran-dende kaars als teken dat wij het licht van Christus in onze manier van leven willen laten schijnen. Intussen zingen wij een mooi Marialied. Dat is heel in-drukwekkend gebeuren.

Na afloop van de viering is er ook gelegenheid om de Blasiuszegen te ontvangen. Deze traditie gaat terug tot de heilige Blasius, bisschop van Sebaste in Armenië, die als martelaar stierf in de vierde eeuw. Tijdens de christenvervol-gingen werd hij gevangen genomen. Hij redde een medegevangene van de verstikkingsdood. Daarom wordt zijn voorspraak aangeroepen ter bescherming tegen keelklachten en andere kwalen. Door de kracht en het vertrouwen van het gebed ontvangt de gelovige een bijzondere zegen terwijl de priester of diaken twee gewijde kaarsen voor de keel houdt. De Blasiuszegen is een ritueel waarin wij Gods nabijheid op een bijzonder wijze mogen ervaren. 

In deze tijd van het jaar wint het licht het van de duisternis. Laten wij ook bij Christus steeds ons licht opsteken en het uitdragen in de wereld van vandaag. Zodat door solidariteit, naastenliefde, integriteit en respect onze samenleving een menselijker gezicht krijgt.

Namens het pastoraal team, pastoor J. Steenvoorden