Heilig of niet

In het begin van november zijn er twee belangrijke feestdagen in onze kerk: Allerheiligen en Allerzielen. Heiligen zijn bij God en daar bidden zij voor ons, daar bidden zij ook voor alle zielen die naar God toe mogen gaan. Vanuit dat oogpunt is Allerheiligen de belangrijkste feestdag van deze twee. Toch worden deze verschillende feestdagen op veel plaatsen als één feest gevierd. Zo bestaat in Zuid-Amerika de ‘Dag van de Doden’. De dag voor 1 november worden de graven van hun dierbaren schoongemaakt en daarna feestelijk versierd. Soms bouwen de mensen een altaar op het graf van hun dierbare; drank en voedsel wordt geofferd. Als de dagen voorbij zijn, eten en drinken de mensen dit zelf op, want de zielen van de doden hebben de ziel van het voedsel en van de drank al tot zich genomen. Er worden ook korte (en grappige) gedichten geschreven voor de doden en op 1 en 2 november voorgelezen. Men doet dit omdat de mensen aldaar geloven dat op de ‘Dag van de Doden‘ de ziel van de overledene op de aarde is. Maar die ziel moet wel vanuit het hemelse naar de aarde komen en dat gebeurt op de avond voor 1 november, tijdens ‘Halloween’. Die naam is een verbastering van ‘All Hallows Even’, wat Schots is voor ‘alle heiligen avond’. En doden zien er niet altijd mooi uit, vandaar dat Halloween een feest is geworden met mensen die zich schminken alsof zij vol bloed zitten of gewond zijn.
Toch hebben al die gebeurtenissen één kern en dat is dat men op die dagen aandacht heeft voor de overledene en hem of haar herdenkt. En misschien komt het wel zover dat je de ziel van de overledene op die dagen mag ervaren. Op Allerheiligen herdenken wij alle heiligen die geen eigen feestdag hebben en op Allerzielen herdenken wij onze overleden dierbaren. Die dierbare hebben wij in de afgelopen periode verloren en wij voelen nog steeds een gemis. Vroeger was je met hem of haar samen. Dan was je niet alleen lichamelijk samen, maar ook geestelijk. De zielen konden ook samenzijn en als dat niet meer kan door een overlijden, is er een gevoel van leegte. En juist die leegte in onszelf, daar is op Allerzielen aandacht voor. We proberen samen, met Gods hulp, de leegte in ons weer te vullen.
Het mooie beeld van de ‘Dag van de Doden’ is dat deze zielen normaal gesproken in het hemelse zijn en voor een paar dagen naar ons toe komen. Toch is het goed om tijdens Allerzielen ook daar aandacht voor te hebben. We verwachten dat zij in het hemelse zijn, heilig of niet. Maar om die verwachting kracht bij te zetten, bidden wij voor hen. Dan vragen wij God om al die zielen om zich heen te verzamelen, dat zij bij Hem geborgen mogen zijn.

Mede namens mijn collega’s wens ik u veel kracht toe als Allerzielen een moeilijke dag voor u wordt. Dat de aandacht en het gebed voor de overledenen samen met Gods ontferming ons troost geeft en de leegte in ons een beetje mag vullen.

diaken Ronald Dits