Herfst

Vroeger, op de Lagere School (de Basisschool bestond nog niet), vond ik ‘herfst’ een moeilijk woord. Met die vier medeklinkers op rij. Je had natuurlijk dictee. De juf of meester las een tekst hardop voor, en je moest die, natuurlijk zo foutloos mogelijk, opschrijven. Ik herinner me nog, dat er een keer iemand van de inspectie langskwam. Er was net dictee. Met het woord ‘herfst’ er in. Ik dacht: “Laat ik nu echt goed mijn best doen, om het goed op te schrijven.”

We gaan de herfst in. Een periode van minder zon, minder warmte, het licht verzwakt, het wordt koeler en kouder. Je bent geneigd te zeggen: het wordt somberder. Toch laat de natuur ook hele mooie dingen zien in de herfst. De bladeren van de bomen in vele prachtige kleuren bijvoorbeeld.

De kerk bevindt zich ook in een sombere tijd, vind ik zo. Het is eind augustus als ik dit schrijf. De paus is zojuist naar Ierland geweest, waar het misbruik van het verleden een grote rol speelde in zijn bezoek. Tevens werd zijn positie aangevallen door een aartsbisschop. Nog maar onlangs is een groot misbruikschandaal in Pennsylvania, in de Verenigde Staten, aan het licht gekomen. Wij, als kerk, moeten ons ernstig schamen. Sexueel misbruik vindt ook elders plaats, in de sportwereld, toneelwereld enz., maar de kerk verkondigt een hoge moraal. De kerk moet een plek zijn van vrede, veiligheid, heil, oprechte liefde. De kerk moet mensen doen opbloeien, niet kapot maken. Velen hebben in het verleden ernstig gefaald en het is goed dat het nu boven water komt. Ik hoop dat er voldoende erkenning zal zijn, dat  er genoegdoening gegeven zal worden en dat schuldigen hun straf niet ontlopen.   

Herfstachtige gevoelens overschaduwen ons. Waar gaat het heen met de kerk? Toch willen wij verder. We zijn en blijven geroepen door God onze Heer. Hij is als het ware ons baken, ons licht. Afgelopen zondag, 26 augustus, hoorden we lezen uit het bijbelboek Jozua. Hij riep het hele volk bijeen. En hij zei: “Als gij de Heer niet wilt dienen, kiest dan nu wie gij wel dienen wilt.” En het volk zei: “Wij denken er niet aan de Heer te verlaten en andere goden te vereren.”  Een geloofsbelijdenis, een uitroep van trouw. Ook wij worden wel eens voor de keuze gesteld: ‘kies dan wie je dienen wilt.’ Maar God blijft ons roepen. En Hij wil ons toch altijd blijven helpen de goede weg te gaan. Van ons vraagt het moed om door te gaan. Van ons vraagt het, dat we Hem trouw blijven. Mogen wij elkaar daarin bemoedigen.

pastor Kwee