Het is vastentijd

Als lezer van het parochieblad bevinden wij ons met onze geloofsgemeenschap in de Veertigdagentijd. Pasen is het grootste feest van de christenen. Als voorbereiding gaat er een periode van bezinning en inkeer aan vooraf. Deze periode is er om straks het Paasfeest optimaal te kunnen vieren. Het gaat gepaard met vormen van onthouding en vasten, om de vanzelfsprekendheid te doorbreken dat alles er altijd moeiteloos beschikbaar moet zijn, voor mij voor jouw, voor iedereen. Een tijd om uit te zuiveren wat wel en niet goed voor ons is.
Als je vast, begint je lichaam met het verwijderen van wat overtollig is. Bij de diëtist en de fitnessclub worden wij geholpen met zoeken naar mogelijkheden om kwijt te raken wat overtollig is aan ons lichaam, maar daarbij denken we lang niet altijd aan vasten. We zoeken het in activiteit, fitness en alles wat daarmee geassocieerd wordt - eerder meer dan minder. Afzien, van iets omdat dat goed voor je zou zijn is in onze cultuur een merkwaardige manier van doen. Je onthouden van iets dat fijn is - wie bedenkt dat?
Tegelijk zijn er signalen uit de samenleving dat wij bewuster omgaan met wat ons ter beschikking staat. Er is steeds meer reflectie op eetgewoonten, vooral als blijkt dat gezondheid daarvan afhankelijk is, of het welzijn van mens en milieu. Soms speelt een sociaal motief een rol om aan vasten te denken: uit solidariteit met hen die weinig of niets hebben. Je iets ontzeggen in verbondenheid met hen die gebrek lijden kan een louterend effect hebben, ook op ondoordachte consumptiepatronen.
Alle godsdiensten kennen vormen van vasten. Het wordt gezien als een mogelijkheid om samen of individueel het geloof een nieuwe impuls te geven. Vasten krijgt dan ook vorm in grotere aandacht voor bezinning en gebed: nieuwe ruimte scheppen in je hoofd, je hart en je lichaam voor een hernieuwde relatie met God, met de ander en met jezelf en de aarde. Heel de mens is erbij betrokken.
Het nieuwe leven dat wij met Pasen begroeten, kunnen we zelf mede op gang brengen door een bewuste vormgeving van de veertigdagentijd. Je kunt bijvoorbeeld meedoen aan de Vastenactie. Dit jaar steunen we met de hele parochiefederatie een project in het noorden van Zambia. We steunen 300 mannen en vrouwen, die weduwe/weduwnaar of alleenstaande (pleeg)ouder zijn. Via het project willen we ze helpen voor hun gezin kunnen zorgen.
Ook in de parochie worden we in de zondagse vieringen -en op veel plekken ook in de week- door de schriftlezingen aan het denken gezet. Jezus houdt ons een nieuw manier van leven voor. Een levenswijze die leven gevend is.
Deze tijd van veertig dagen willen wij de levenswijze van Jezus ons eigen maken om straks ten volle het paasfeest te kunnen beleven.

pastor M. Straathof