Kijk eens met een ander perspectief!
Kijk eens met een ander perspectief!
Laatst liep ik de begraafplaats van Maasdijk op. Ik verwonderde me over het patroon van de klinkers op de grond en attendeerde de uitvaartbegeleidster die naast me liep, erop. “Weet je dat dat me nog nooit is opgevallen” zei ze. Kan gebeuren, met een uitvaart zijn er belangrijker zaken dan de bestrating. Maar toch, hoe het ook gedaan is, belangrijk is dat je er niet over struikelt. Dat er zelfs nog wat moois aan te beleven valt, zegt voor mij ook iets over de aandacht waarmee de maker zijn werk deed.
Herkent u dat?
Je kunt je werk doen, omdat het gedaan moet worden. Er moet brood op de plank. En klaar is klaar. Niets mis mee, maar … wat heerlijk, als je je werk met hart en ziel kunt doen! Niet alleen voor jou zelf, maar ook de ander bezorg je daarmee net even dat extra! Even zo’n moment van zomaar blij zijn, van verwondering, van dankbaarheid. Je wordt ‘opgetild’ naar een hoger plan.
Ik heb het gevoel dat Jezus, met wie hij is en wat hij zegt en doet, ons daar voortdurend op wijst: “Wees toch niet je hele leven bezig met die zorgen of je wel genoeg hebt om je schaapjes op het droge te hebben en zo gelukkig te zijn, maar leef en maak samen een feest van het leven!”
Toen ik een paar uur later ik thuis kwam van de uitvaart las ik in Trouw een artikel waarin de econoom Harry Commendeur en theoloog Paul van Geest constateren dat ‘de tijd is aangebroken voor de ontwikkeling van een beroeps- en levenshouding, waarin niet behoeftebevrediging maar vooral werkelijke verbondenheid met anderen wordt nagestreefd… Het besef dat we bij elkaar, moeder aarde en God ‘in het krijt’ staan, helpt ons om te werken aan onze relaties en te groeien in vertrouwen. Dààr worden wij gelukkiger van.’
We hebben namelijk niet alles in ons leven zelf verdiend, We hebben zoveel gekregen! Van onze ouders, de mensen om ons heen, van de aarde, en niet in de laatste plaats: van God.
We hebben elkaar nodig om die inzichten verder te ontwikkelen en vorm te geven in ons samenleven op allerlei terreinen. Economen en theologen kunnen elkaar en ons helpen bij de ontwikkeling van de juiste vragen naar de essentie van geluk of liefde. Ook in onze parochies – en dan niet alleen binnen de muren van de kerkgebouwen – is het zinvol om met elkaar te zoeken wat ons bindt en gelukkig maakt.
In deze herfsttijd waarin het buiten steeds donkerder wordt, groeit in de wereld de dreiging van oorlog, ziekte, armoede en andere ellende. Schermen we ons daarvan af door de deur van ons hart en huis dicht te doen, of staan wij erbij stil wat voor ons werkelijke betrokkenheid, hartelijkheid en gastvrijheid is. Met welke ogen zal God naar ons kijken? Op welke wijze kunnen en willen wij Gods Licht en Liefde in deze wereld uitstralen?
Maak eens een concreet plan(netje) met z’n tweeën, twintigen of in de parochie. Vuur elkaar aan, ondersteun een diaconaal project als dat van Missio, de Adventsactie of buddy-project in de buurt. Hoe dan ook, doe het van harte! Mag Gods Zegen op ons rusten, waar ook ter wereld.
Hartelijke groet, ook namens de collega’s
Marie-Thérèse van de Loo
