Maria Lichtmis

Als ik dit schrijf is het 2 januari. Kerkelijk gezien zijn we nog steeds in de kersttijd. Kerst nog maar kort geleden gevierd. Op Eerste Kerstdag hebben we in de Evangelielezing gehoord: “Het ware Licht, dat iedere mens verlicht, kwam in de wereld.” En we hoorden ook: “en toch erkende de wereld Hem niet.” De tragiek wordt ook al meteen vermeld. Hij is dus licht in de duisternis. Verlichting in moeilijke tijden.
Later zou Jezus aan zijn leerlingen zeggen: “Jullie zijn het licht in de wereld. Jullie licht moet schijnen voor de mensen.” (Matteus 5, verzen 14 en 16).
Licht, ook belangrijk in de kerk, in de vieringen. Velen steken voor de viering een kaarsje aan bij het Maria-beeld. Kaarsen rond of op het altaar zijn al aangestoken. Gedurende de advent wordt elke week een extra kaars aangestoken op de adventskrans. We gebruiken kaarsen in veel soorten vieringen, van de doopkaars t/m de kaarsen rond de baar van een overledene. En de paaskaars als centrale bron van licht, teken van de verrezen Heer in ons midden.
Niet lang na het afsluiten van de Kersttijd, en na de aanvang van de ‘gewone tijd door het jaar’, vieren we op 2 februari weer een feest dat met licht te maken heeft: Maria Lichtmis. Ook bekend als ‘Opdracht van de Heer in de tempel.’ Het is veertig dagen na kerstmis. Maria en Jozef voldoen aan diverse religieuze verplichtingen als zij, veertig dagen na Jezus’ geboorte, Hem opdragen in de tempel. Het Licht van de Wereld, Christus, wordt binnengebracht in het centrum van de joodse religie. Reeds in de vierde eeuw werd gedurende dit christelijke feest een processie gehouden. Later ontwikkelde het feest zich tot een Maria-feest.
In onze dagen worden tijdens deze viering vaak kaarsen gewijd en wordt er een plechtige lichtprocessie gehouden. We denken aan Jezus, aan Maria en aan het licht. Alle betekenissen en verwijzingen, zoals hierboven vermeld, kunnen meetrillen.
En we denken weer aan Jezus’ aansporing om hier en nu licht in de wereld te zijn. Om troost te brengen aan bedroefden, om mensen die het moeilijk hebben te helpen. Om mee te leven met mensen die lijden, en indien mogelijk hun lijden te verlichten. Om zoekenden de weg te wijzen. Om mensen die dwalen in het duister, wat bij te lichten. Ieder kan zelf, in zijn of haar eigen omgeving, mensen en situaties vinden, waar hij of zij kan helpen. Waar we enig licht voor een ander kunnen zijn.
Moge het feest van Maria Lichtmis ons weer herinneren aan deze mooie roeping en opdracht.

Pastor Kwee