Oogstdankdag

In de Westlandse  parochies wordt in het eerste weekend van oktober oogstdankdag gevierd. Van oudsher wordt in het najaar stil gestaan bij de vruchten die aarde en arbeid hebben voortgebracht. Wij kunnen ons de vraag stellen wat de zin is om zo’n dag in deze tijd nog in ere te houden.
Vroeger was het oogsten van veel producten verbonden met de zomer en de herfst, zoals nog steeds voor de fruitteelt geldt. In de Betuwe is men nu volop bezig met het binnenhalen van de appels en peren, met de hulp van veel seizoenskrachten. Maar in de glastuinbouw kan door klimaatbeheersing en assimilatiebelichting in elk jaargetijde een oogst binnen worden gehaald. Zo worden er tegenwoordig zelfs in de koudste en donkerste maanden tomaten geplukt! Kortom, er wordt het hele jaar geoogst! Door de enorme technische vooruitgang kan de mens vele processen aansturen en beheersen. Hoe valt het woord ‘dankbaarheid’ in deze technocratische tijd? Wij kunnen toch zelf alles naar onze hand zetten?
Een andere kanttekening, die wel eens bij de oogstdankdag wordt geplaatst, is het feit dat nog maar een klein percentage van de Nederlandse bevolking werkzaam is in de agrarische sector. Goed, bij ons in het Westland is een aanzienlijk deel van de mensen direct of indirect betrokken bij de tuinbouw. Maar tegelijkertijd werken velen in totaal andere bedrijfstakken.
Ondanks al deze vragen blijft het toch goed om oogstdankdag op een zinvolle en eigentijdse wijze te vieren, als dag van bezinning op werken en zorgen in de breedste zin van het woord.
Elk mens plant, zaait, draagt zorg om te oogsten. Wij spannen ons in, in de hoop vruchten te mogen plukken! Op allerlei manieren. Als wij kijken naar het resultaat, dan zal de een dankbaar zijn; in de sfeer van werk, beroep, gezin loopt alles prima. Terwijl de ander met problemen te kampen heeft of zich grote zorgen maakt om de toekomst. Veel ondernemingen moeten knokken om het hoofd boven water te houden. Gedwongen bedrijfsbeëindigingen zijn aan de orde van de dag. Dat heeft een enorme impact voor de betreffende gezinnen.
Velen zijn werkloos geworden of vrezen voor hun baan. Ook voor jongeren is het niet altijd eenvoudig om aan de slag te komen.  
Oogstdankdag is niet alleen een dag om onze dankbaarheid te delen maar óók onze vragen en zorgen. Zo kunnen wij elkaar door aandacht en gebed tot steun zijn.
De kerk zal weer mooi versierd zijn met een veelheid aan producten die in onze streek geteeld worden. Dat is elk jaar opnieuw een lust voor het oog!  

Het leven is een gave, een geschenk uit Gods Hand.
Het is leven is ook een opgave om er iets van te maken!
Dat doen wij in verbondenheid met elkaar.
Want niemand leeft voor zichzelf alleen.
Delen is een levensbeginsel.
Daarom is oogstdankdag ook een dag van solidariteit.
Zoals de apostel Paulus (2 Korinthiers, 9, 6 en 10) schrijft:
    ‘Wie karig zaait, zal karig oogsten;
    wie overvloedig zaait, zal overvloedig oogsten.
    God, die zaad geeft om te zaaien en brood om te eten,
    zal ook u zaad geven en het laten ontkiemen,
    zodat uw vrijgevigheid een rijke oogst voortbrengt.’

Daarom zullen de vruchten der aarde vanuit de kerk ook uitgedeeld worden aan mensen in ons midden die een steuntje in de rug goed kunnen gebruiken

Ik hoop van harte dat wij met velende oogstdankdag mogen vieren.

Mede namens het pastoraal team,
pastoor J. Steenvoorden