Oogstdankdag en Franciscus
In het Westland is de traditie om in het najaar te danken voor de oogst, altijd blijven bestaan. Ieder jaar in oktober zijn vele vrijwilligers in de parochies actief om hun kerkgebouw te versieren met de gaven van de oogst. Het levert werkelijk prachtige stillevens op. De ene parochie laat zich zien met een rijke bloemversiering, de andere met voornamelijk groenten en weer een ander met fruit of grove tuin- en akkerbouwproducten. Als je als kerkganger in de viering één uur lang naar al dat moois mag kijken, dan komt als vanzelf de dankbaarheid naar boven. Maar niet alleen in de kerken is er iets van de oogst zichtbaar, ook buiten de kerk is er voor een groot publiek veel te zien. Begin augustus voer het varend corso door het hele Westland tot in Den Haag en Delft. In drie dagen voer dit corso bestaande uit wel 60 boten, versierd met bloemen, planten en fruit, de oogst van 2014 aan wel 450.000 bezoekers voorbij. We mogen in dit rijtje ook niet de zomerbloemententoonstelling in Naaldwijk vergeten. Iets meer dan 18.000 bezoekers genoten van vier dagen bloemenpracht. Het is zo mooi, eigenlijk hebben wij er geen woorden voor.
Om toch woorden te geven aan onze verwondering, onze dankbaarheid, kunnen we te raden gaan bij de heilige Franciscus. Op het eind van zijn leven in 1225 toen hij zwaar ziek lag zong hij ‘Het Zonnelied’. In Het Zonnelied bezingt Franciscus de schepping in termen van broeder en zuster. Opmerkelijk is dat hij in het loflied niet alleen de mooie aspecten van de schepping weergeeft, maar ook ziekte en zelfs de dood op deze manier een plaats in het leven van de volgelingen van Christus weet te geven. 'Wees geprezen, mijn Heer, door onze zuster, moeder aarde, die ons voedt en leidt, en allerlei vruchten voortbrengt, bonte bloemen en planten. Wees geprezen, mijn Heer, door wie omwille van uw liefde vergiffenis schenken, en ziekte en verdrukking dragen. Gelukkig wie dat dragen in vrede.'
Ja, wij zijn dankbaar voor ons dagelijks brood, dat God ons met zijn Zegen, wasdom en groeikracht geeft. Franciscus maakt ons bewust dat het vooral gaat om de mens achter de zichtbare oogst. Dat het oogsten, maar ook het groeien om tot een oogst te komen, pijn doet en inspanning kost. Het gaat niet vanzelf. Het aantal faillissementen en daarmee het aantal ontslagen is hoog. Het geeft spanning in gezinnen en families. Het is onze taak als gemeenschap elkaar te dragen. Ieder mens is waard gezien te worden. We zullen daarom in de oogstdank- en Franciscus viering niet alleen danken, maar ook bidden voor alle tuinders en andere mensen in moeilijkheden.
Namens het pastoraal team
Pastor M.Th.J. Straathof
