Van de herders kunnen we leren

In het evangelie volgens Lucas worden de herders nog iets verder gevolgd. Nadat de herders het kind in de kribbe hadden gezien in Betlehem en verteld hadden hoe ze op de hoogte waren gebracht gaan de herders weer terug naar hun velden. En zij verheerlijkten en loofden God om alles wat zij gehoorde en gezien hadden. Ook wij keren na het kerstfeest en de jaarwisseling weer teug; terug naar het leven van alledag. Geen uitgebreide maaltijden meer, geen glaasjes wijn bij het eten, geen kerstboom en kerststal meer, geen vuurwerk.

Maar heeft dat kerstfeest bij ons nog wat teweeggebracht? Hebben wij na het vieren ervan – en terug in onze eigen leef- en werkvelden een eigen ervaring waarop we verder kunnen? Waardoor we in staat zijn God te loven en te verheerlijken om wat aan ons is geopenbaard? Wat zou het fantastisch wanneer we kunnen zeggen dat er ditmaal met Kerstmis ook aan ons iets is geopenbaard. Dat de geboorte van het Kind, de Redder, ook aan ons iets heeft duidelijk gemaakt. Diep ingrijpend net als de herders.
Van de herders kunnen we leren dat het niet alleen om uiterlijke zaken gaat. Voor de herders veranderde er tenslotte niet veel aan hun sociale, financiële en maatschappelijke positie. Maar in henzelf was er wel degelijk iets veranderd.

Hemel en aarde hadden elkaar geraakt, daar in die velden en bij de stal. Het zijn soms kleine momenten waarop dat gebeurt, vaak bepaalde onverwachte situaties en echt niet alleen bij het vieren van Kerstmis.
Het gaat om waakzaamheid, ervoor open staan, er ontvankelijk voor zijn. Want die nieuwe hemel en die nieuwe aarde zijn zo nu en dan ook hier te ontdekken. Momenten van Gods aanwezigheid onder ons, momenten dat hemel en aarde elkaar raken. Ik wens u die waakzaamheid en veel van die momenten toe in het pas begonnen jaar.
Moge het voor U en allen die u dierbaar zijn een gelukkig, gezond en vredig jaar worden.

pastor Berry Lansbergen