Wat geeft jou de kracht

Het is een vraag die mij sinds het overlijden van mijn man, al heel wat keren gesteld werd. Maar ook ik heb die vraag al heel wat keren gesteld aan anderen die iets ingrijpends in hun leven mee maakten. En ik stel hem ook aan de jongeren die zich voorbereiden op het Vormsel. En aan hun ouders!

De vraag is eenvoudig gesteld, het antwoord is niet altijd even simpel. Natuurlijk, als goed katholiek kan je zeggen wat je geleerd hebt: Ik krijg die kracht van de H. Geest. Die is mijn Helper. Maar . . . wat voel je daar dan van binnen bij?

Dit jaargetijde van herfst, loslaten, gedenken, heeft iets moois als je denkt aan al die prachtige kleuren. Nog één keer pakt de natuur uit, voordat ze een tijdje gaat ‘rusten’.

En wij denken nog wel eens terug aan die mooie dagen, het lekkere weer dat je buiten kon zitten tot laat in de avond, de vakanties en wat al niet meer.

Met Allerzielen hebben we onze geliefden herdacht. Niet alleen om wie ze waren voor ons, maar ook om wie ze zullen blijven voor ons. Niet meer in levende lijve, maar wel als levende herinnering. Mooi woord is dat: ‘Weer naar binnen brengen’. Ze zijn een deel van jou, je draagt het goede van hen mee. (Laat het kwaad dat er was, maar gaan, ‘vergeef’ het alsnog, voordat het als een steen op je maag komt liggen)

Dat goede dat jou raakt(e), dat inspirerende, dat waar je zo blij van wordt als je eraan denkt, dát is de kracht waar je mee verder kunt! Dat is de kracht die je helpt op te staan en niet langer in dat hoekje van verdriet, teleurstelling en onmacht laat zitten. We zijn Paasmensen. We vieren niet alleen Pasen in het voorjaar als al het nieuwe groen weer uit de grond komt en we Jezus’ opstanding uit de dood vieren. Eigenlijk zou je elke dag – en speciaal elke zondag – zelf een Paasmens moeten zijn. We zeggen en hopen toch, dat niet de dood en het verdriet het laatste woord hebben, maar Gods Liefde, die niet alleen Jezus, maar ook ons doet opstaan uit de dood?!

Om te zorgen dat dit niet alleen mooie woorden blijven, nodig ik je uit hier eens over na te denken: Waar komt mijn levenskracht vandaan? In welke mensen licht voor mij iets van die liefde van God op die mij leven doet, waar ik blij van word? Heb het daar eens over met elkaar. Want samen kom je verder, word je sterker, zelfs als je je kwetsbaar voelt. Wees elkaar tot zegen, in de kerk en daarbuiten!

Met vriendelijke groet, ook namens de collega’s

Marie-Thérèse van de Loo, p.w.