Martinus Jacobus Wilhelmus van Dijk

Geboren: 17 augustus 1938
Overleden: 28 februari 2021
Plaats: Poeldijk

In dankbare herinnering

Tinus van Dijk was een hardwerkende, geboren Poeldijker. Een goede vader, echtgenoot en opa. Sinds 15 januari 2003 weduwnaar van ‘zijn’ Tonnie. In zijn werkzame leven was hij eerst vrachtwagenchauffeur, daarna chef van de zagerij en later van de houtopslag. Als betrokken werknemer was hij jarenlang actief via de vakbond FNV en voorzitter van de OR. Zo stond hij pal voor alle mensen die bij de fabriek werkten en onderhandelde over de cao.
Naast zijn werk was hij een echte familieman en kluste veel om het thuis gezellig te maken. Later was hij de drijvende kracht achter de familiedagen met de neven en nichten.  Zijn leven stond totaal op z’n kop toen Tonnie borstkanker kreeg en overleed. Hij heeft tot het laatst toe voor haar gezorgd en was haar steun en toeverlaat. Het was voor hem moeilijk om over dit verlies heen te komen.
En dan was er natuurlijk de muziek. Pius X was weliswaar mede-opgericht door zijn opa, maar Tinus woonde inmiddels in Naaldwijk en ging dus soezafoon spelen bij Fusica. De muziek is duidelijk doorgegeven naar de volgende generaties: euphonium, trombone, trompet en saxofoon. Met Edwin heeft hij aan de wieg gestaan van het dweilorkest De Herriemenie. Fusica heeft hem verdiend erelid gemaakt. Tinus was een man waarop je kon bouwen. Actief op de achtergrond en nooit met het idee om er zelf beter van te worden.
Bij het afscheid van Tinus in de Bartholomeuskerk lazen we een deel uit 1 Korinthe 13. Paulus spreekt hier over opofferende liefde. Die is geduldig, vol goedheid, zoekt zichzelf niet, maar wel het goede voor de ander. Die liefde is de basis van goed, christelijk samenleven en máákt dát we zijn en wíe we zijn. We lazen dit niet om van Tinus een heilige te maken of om hem af te schilderen als een voorbeeld-gelovige.
Nee, we lazen het omdat hij geliefd was, zich geliefd wist door velen. Liefde maakt alles wat hij deed en aanpakte van waarde. Tinus kon genieten van het leven, omdat hij onbaatzuchtig was. Alles wat hij organiseerde deed hij voor anderen. Voor de samenleving, voor de muziek, voor de vereniging, voor de familie. Mogen wij hem zó herinneren. Moge hij rusten in vrede.

Diaken Walther Burgering

Terug naar de voorgaande pagina
Wij zijn 1 federatie met 10 parochiesvoor iedereen
Tekstgrootte

Bezoek eens de parochie site van ’s-Gravenzande

Omstandigheden maken de mens niet; ze onthullen wie hij is.