Wilhelmina Henrica Wubben- van Uffelen
Geboren: 18 maart 1930In dankbare herinnering
Mien was van de generatie waarin multitasken heel normaal was. Eigenschappen en vaardigheden die niet iedereen allemaal bezat, maar die wel van je verwacht werden. Voor je man, voor je gezin. Ze is in de 93 jaar van haar leven van grote betekenis geweest voor Geert, haar man, voor haar gezin, de kinderen en later ook de kleinkinderen. Vol overgave heeft Mien alles gedaan dat in haar vermogen lag om iedereen het naar de zin te maken.
Gastvrijheid, openheid en er-zijn voor elkaar kenmerkten haar en de manier waarop ze haar kinderen heeft opgevoed: er zijn voor anderen. Ze was nooit te moe voor wie haar nodig hadden. Een sterke vrouw, de ondanks ontberingen, tegenslag en verlies van dochter en dierbaren, vertrouwen vond om door te gaan. Mien wilde met energie en aandacht een goede moeder, echtgenoot, (schoon)zus en oma te zijn. En ze had die tijd, energie, kracht en focus tot op hoge leeftijd...
Ze vond steun en troost in haar geloof, maar ook in de muziek en in de vele gezegden en uitdrukkingen die ze gebruikte. Ze had een grenzeloos vertrouwen dat uiteindelijk alles goed komt. Ze had een rotsvaste overtuiging dat ze na de dood naar God ging.
Mien was een bijzonder mens, die de laatste jaren met het ouder worden haar wereld kleiner zag worden, mensen zag wegvallen én merkte dat haar geest achteruitging. Ze leeft nu voort in onze herinnering, in ons hart. Maar met afscheid nemen groeit ook de hoop op een weer-zien, ooit. Als we geloven dat doodgaan niet het einde is, dat we terugkeren bij God, dan mogen we erop vertrouwen dat dat weerzien eens zal plaatshebben. Moge zij rusten in vrede.
Diaken Walther Burgering
Terug naar de voorgaande pagina
