Damianus Jacobus Nederpelt

Geboren: 22 maart 1930
Overleden: 24 juni 2017
Plaats: Poeldijk

In dankbare herinnering

Op 24 juni 2017 is, op 87-jarige leeftijd, Damianus Jacobus Nederpelt thuis in Poeldijk overleden. Daam is geboren op 22 maart 1930 en opgegroeid in een gezin van negen kinderen. Het was een muzikaal gezin, drie zussen speelden piano en Daam maakte, met hen en broer Leo, muziek op zijn gitaar. Hij volgde een technische opleiding. Hij werd een bekwaam lasser en ging in het bedrijf van zijn vader werken, installatie van verwarming in warenhuizen. Tijdens een optreden in Wateringen, in 1961, ontmoette hij Els Koestal. Zij zong daar: ‘Schenkt man sich Rosen in Tirol.’ Dat is een lied dat eindigt met de zin: ‘Want onze liefde zal blijven bloeien als die rozen in Tirol.’ Die liefde is langzaam gaan groeien en uiteindelijk volop gaan bloeien. Hun huwelijk was op 21 mei 1965, waarna zij in de Fresiastraat in Poeldijk gingen wonen. Naast zijn werk maakte Daam in de avond muziek, eerst op een bas, later met de gitaar. Hij speelde onder andere in een bandje op dansavonden en begeleidde het jongerenkoor van de kerk. Zijn laatste openbaren optreden was in Masemude (Monster) in 2015 met Han van Hagen, een muziekvriend. Op zijn laatste verjaardag speelde hij nog wel gitaar. De laatste 24 jaar van zijn leven woonde Daam in de van de Graafstraat in Monster. Vanaf zijn 60e werd werken moeilijker door problemen met zijn nekwervels. Toch bleef hij betrokken bij het (vaderlijk) installatiebedrijf, wat hij inmiddels met drie broers had voortgezet. Daarnaast ging hij graag naar de Nieuwe Waterweg om naar schepen te kijken. Graag bezocht hij de havens of ging met de ferry naar Newcastle, met nicht Annemiek. Daam was een rustige en milde man. Op deze manier ging hij ook met de diagnose in 2012 om, toen er darmkanker werd geconstateerd. Na de noodzakelijke operatie wilde hij geen vervolgbehandelingen, dat zou afbreuk doen aan de kwaliteit van leven. Het werden nog mooie jaren. De laatste tijd werd hij lichamelijk zwakker. Toch kon hij thuis blijven wonen door de goede zorgen van Els. Gesterkt door de ziekenzegen overleed hij in alle rust. De uitvaartplechtigheid, met veel muzikale inbreng van muziekvrienden, vond plaats op 30 juni in H. Bartholomeuskerk waarna Daam begraven is op de parochiële begraafplaats. Els las in deze viering een gedicht voor over een schip die achter de horizon verdwijnt. De laatste zin is: ‘daar komt hij aan’. Onze hoop is dat deze woorden door onze Schepper worden uitgesproken daar aan de andere kant. Dat Daam daar aan wal mag gaan en rust mag vinden, bij de goede God in zijn hemelse Rijk.

diaken Dits

Terug naar de voorgaande pagina
Wij zijn 1 federatie met 10 parochiesvoor iedereen
Tekstgrootte

Bezoek eens de parochie site van Heenweg

Omstandigheden maken de mens niet; ze onthullen wie hij is.