Johannes Hendrikus de Groot
Geboren: 30 januari 1939In dankbare herinnering
Henk de Groot zag op 30 januari 1939 het levenslicht in de Wilhelminastraat in Wateringen. Vanwege de crisis was de familie de Groot hier neergestreken. In de hongerwinter van 44/45 is zijn moeder met hem, een broertje en zusje, in een paar dagen tijd naar Drenthe, naar Klazienaveen gelopen. Daar was onderdak en eten. Het is daar dat de kleine Jan, doordat hij een kwajongensstreek bij opa had uitgehaald, de naam van zijn ander opa kreeg en vanaf dat moment als Henk de Groot door het leven ging. Met school had Henk niet veel, hij was liever aan het struinen op de Drentse hei. Toen Henk 12 jaar was, verhuisde het gezin naar Den Haag. In dezelfde portiek woonde een buurmeisje Ria, die later zijn vrouw zou worden. Toen Henk zijn dienstplicht vervuld had, kwam het tot een serieuze relatie met Ria. In de strenge winter van 1963 trouwden zij, in de sneeuw. Een zoon en twee dochters kwamen ter wereld en na vele verhuizingen kwam het jonge gezin in 1970 in Kwintsheul te wonen. Henk was gediplomeerd fiets- en bromfietshersteller bij de gebroeders Vis. Wegens nekklachten moest hij zich laten omscholen. Hij haalde alle beveiligingsdiploma’s en kreeg als ambtenaar een beveiligingstaak bij het ministerie van Verkeer en Waterstaat. Henk was gek op dieren. Zo had hij kanaries, vissen, duiven en klein vee. Af en toe een fiets opknappen bleef hij graag doen. Hij had ook een volkstuin met een kas waarin enkele druivenrassen stonden. Tijdens de oogsttijd moet iedereen mee helpen en mee eten. Samen met zijn vrouw Ria maakte Henk heel wat kilometers op de racefiets. Een hoogtepunt was een fietsvakantie in Zweden/Noorwegen met totaal 1800 km op de teller. Op zesenvijftig jarige leeftijd kon Henk met de VUT. Hij kreeg aardigheid in het opknappen van motors. Hij ging zelfs motor rijden. Vanaf die tijd ging hij met Ria, op vakantie, in eigen land met de motor. Kleine kinderen worden groot en krijgen een relatie. Er kwamen kleinkinderen, hij was er trots op en gek mee. Het nieuwe mensenleven maakte hem jong. Maar alzheimer ging stapje voor stapje zijn leven beheersen. Hij wilde aldoor naar huis, ook als hij bij zijn vrouw thuis was. Op vrijdag 10 mei 2019 is Henk gestorven. Woensdag 25 mei 2019 kwamen we samen in een eucharistieviering in de St. Andreas, voorafgaand aan zijn begrafenis op de parochiële begraafplaats. Dat Henk mag rusten in vrede in het huis van de Heer.
Pastor Straathof
Terug naar de voorgaande pagina
