Adrianus Fredericus van der Hoeven
Geboren: 19 oktober 1933In dankbare herinnering
Aad was de tweede uit een gezin van zeven kinderen. Na de lagere school ging hij aan het werk: frezen en ploegen bij tuinderijen. Hij leerde Lien, die een paar straten verder woonde, kennen bij het dansen. Ze trouwden en hij bouwde een houten huisje achter de heggen aan de Kwaklaan. Ze woonden er tien jaar en daar werden ook hun vier kinderen: Gé, Louis, Aad en Irma geboren.
Intussen begon Aad in een loods achter het huisje met de fabricage van plastic potten.
De ruimte werd echter te klein en aan de Dorpskade kon flink worden uitgebreid. Het gezin verhuisde naar de Harry Hoekstraat.
Aad was overal in geïnteresseerd en ging voortdurend op onderzoek uit. En… hij hield graag het ‘spul’ bij elkaar, zowel thuis als op het bedrijf. En hij had ook zo zijn gezegdes als: ‘Vroeg op en vroeg in bed te zijn, dat is het beste medicijn’. Hij bleef tot in de laatste weken betrokken (zonder zich te bemoeien!) bij zijn bedrijf. Dat hij gewaardeerd werd, was dan ook goed te zien toen hij er langs reed tijdens zijn laatste tocht naar het crematorium: velen waren gekomen om hem de laatste groet te brengen.
Aad, die geen gelegenheid onbenut liet om het leven te vieren met zijn familie, vond het lastig en verdrietig om zijn geliefden achter te laten. Het maakte hem soms onrustig die laatste dagen. Wellicht heeft het hartelijke afscheid dat Lien, de kinderen en kleinkinderen van hem konden nemen, hem toch de rust gegeven dat het nu goed was om het leven over te geven aan zijn Schepper, op wie hij altijd in dankbaarheid en liefde is blijven vertrouwen.
Aad je blijft een bijzonder mens! Dank je wel en à Dieu!
Marie-Thérèse van de Loo, p.w.
Terug naar de voorgaande pagina
