Eduardus Marcellus Canisius van Mieghem

Geboren: 2 juni 1925
Overleden: 4 april 2020
Plaats: Wateringen

In dankbare herinnering

Ward van Mieghem (94 jaar) en Bep van Mieghem – de Pont ( 95 jaar)
Deze lieve mensen zijn een week na elkaar overleden en zo konden wij hen samen in één viering in het crematorium Eikelenburg in Rijswijk, op 15 april dankbaar gedenken.
Ward, de Limburger uit Steijl, groeit in een klein maar fijn gezin met maar een broer; Bep, de Tilburgse, groeit op in een groot gezin, waar ze altijd met verve over kon vertellen. De oorlog drukt een grote stempel op hun leven, vooral bij Ward, die op z’n 17de al naar Duitsland wordt gestuurd voor de Arbeitseinsatz. Ook daarover kon hij uren vertellen, en zeker over zijn terugtocht te voet naar Nederland als de bevrijding in zicht komt.
Bep en Ward leren elkaar kennen bij de verkennerij en hebben een lange verkering, want Ward moet eerst nog met de politionele actie naar Indië …. Maar als ze dan eindelijk kunnen trouwen en met een brief van Prins Bernard een eigen 3-kamerflat krijgen, laat de eerste van hun vijftal ook niet lang op zich wachten! Bep is er blij mee, want ‘anders zit je je maar te vervelen’. Intussen groeit het gezin en betrekken ze de woning aan de Rozemarijn, waar ze tot vorig jaar met enorm plezier gewoond hebben. Ward is in zijn werkzame leven economisch directeur van een ziekenhuis, Bep doet veel aan vrijwilligers werk en wordt door de pastoor gevraagd zitting te nemen in het bestuur van ‘Huize Sint Jan’. Nou, daar heeft ze flink huisgehouden. Die chambrettes moeten eruit. Zo laat je mensen toch niet op hun oude dag wonen! Enfin, op een gegeven moment wordt het gebouw afgebroken en verrijst er het gebouw van De Ark. Nooit gedacht dat ze daar samen met Ward hun laatste jaar zouden beleven!
Op zijn 62ste  mag Ward met pensioen. Geen probleem, want er zijn nog zoveel andere leuke  en zinvolle dingen: het pianospelen krijgt nu nog meer de ruimte, hij zit een aantal jaren  in het bestuur van de St. Joseph, met Bep doet hij mee met de bijbelclub van Ben Niekus, hij leest veel en samen maken ze mooie reizen. Ook met de kinderen, die intussen hun weg in het leven vinden. Ze genieten van de kleinkinderen die geboren worden en hebben grote belangstelling voor het wel en wee van ieder.
Intussen is er ook een gespreksgroep gestart rond het boek van Roger Lenaers S.J. We zijn met negen mensen en zo eens in de vier tot zes weken komen we samen om de nieuwe wegen die hij verkent, met hem mee te gaan. Het dualistisch denken levert godsbeelden op, die in deze moderne tijd niet meer houdbaar zijn. Maar Wie is God dan wel voor ons? En hoe kunnen wij verbindingen leggen naar ons dagelijks leven toe, op grond van wat we ervaren, verlangen … Niet alleen Leanaers, ook Oosterhuis en vele anderen met wie we kennis maken in het Naaldwijkse Leerhuis, inspireren ons en er groeit een diepe onderlinge band tot op vandaag. En altijd vergezeld van een goed glas wijn met hapjes!
Ward en Bep hebben het de laatste jaren steeds moeilijker met de achteruitgang van hun gezondheid en de beperkingen die de ouderdom met zich mee kan brengen. Maar ze weten zich verzekerd van heel veel lieve aandacht van hun kinderen, kleinkinderen en vele goede vrienden om hen heen. Ook zij blijven met belangstelling uitkijken naar hun belevenissen!
Maar nu zullen we hen op een andere manier bij ons dragen: in het vertrouwen dat ze nu opgenomen zijn in Gods Licht, laten we ze met een heel dankbaar hart gaan.

Lieve Bep en Ward, A Dieu!      

Marie-Thérèse van de Loo

Terug naar de voorgaande pagina
Wij zijn 1 federatie met 10 parochiesvoor iedereen
Tekstgrootte

Bezoek eens de parochie site van Monster

Echt respect moet u verdienen, afgedwongen respect veroorzaakt meestal het tegenovergestelde.