Adrianus Marinus van der Knaap

Geboren: 25 april 1929
Overleden: 22 mei 2022
Plaats: Kwintsheul

In dankbare herinnering

Op 25 april 1929 werd Adriaan geboren in het grote tuindersgezin Van der Knaap. Hij groeide op in Kwintsheul.
In 1957 trouwde Adriaan met Riet Verbeek uit Poeldijk. Ze werkten beiden hard in de tuinderij aan de Mariëndijk. Ze teelden tomaten, herfstchrysanten en druiven. Nadat Adriaan in 1966 het onderste deel van zijn rechterarm moest missen, ging hij in het najaar paprika’s telen. Hij klaagde niet. Adriaan deed alles met zijn prothese aan zijn rechterarm en leerde schrijven en werken met zijn linkerhand. Met de DAF kon hij ook weer autorijden.
Het gezin werd gezegend met vier dochters en één zoon. Hij was trots op hen. En later ook op de kleinkinderen, die vaak speelden bij hun opa en oma. Je kon altijd merken dat hij blij was, als je er was. Hij zorgde goed voor anderen en stond altijd klaar om te helpen.
In 1989 kreeg Adriaan tetanus, waarvan hij erg ziek is geweest. Hierna had hij een flinke beperking aan zijn gezichtsvermogen. Hij kon geen auto meer rijden. Hij ging voortaan lopend naar de kerk in Kwintsheul en liep zo nodig zelfs naar Naaldwijk. Hij bleef positief en had veel vechtlust. Met waardering voor wat er nog wel was en wat hij nog wel kon, vond hij kracht om door te zetten en genoot hij van het leven.
Hij was tuinder in hart en nieren. Tot op late leeftijd is hij bezig geweest met het telen van allerlei groenten, fruit en bloemen. Hij had ook veel dieren. En de poezen zaten graag bij hem op zijn schouder.
Nadat Riet in 2017 ziek werd en zij niet langer thuis kon blijven wonen, verhuisden ze samen naar Huize Dijckwegh in Naaldwijk. Hier hebben Riet en Adriaan nog goede jaren gehad, met veel gezelligheid en humor. Hij deed graag mee met spelletjes. En won nog vaak ook!
Groot was zijn verdriet toen zijn lieve Riet op 16 juli 2020 overleed.
Adriaan heeft tijdens zijn leven veel kracht gehaald uit zijn geloof, ook voor de recente operatie, die goed was verlopen. Na een licht hartinfarct bleef Adriaan vechten, want hij wilde nog lang bij zijn gezin blijven. Dit mocht niet zo zijn. Hij overleed op 22 mei. Onder grote belangstelling hebben wij op vrijdag 27 mei afscheid van hem genomen. Na de gebedsviering hebben we hem begeleid naar zijn laatste rustplaats op het parochiële kerkhof achter de kerk
Velen zullen hem op aarde missen. Dat hij nu herenigd mag zijn met allen die hem dierbaar waren, bij zijn en onze Schepper. Rust zacht, Adriaan.

 

Els Geelen, pastoraal werker

Terug naar de voorgaande pagina
Wij zijn 1 federatie met 10 parochiesvoor iedereen
Tekstgrootte

Bezoek eens de parochie site van Monster

Het ontkennen van problemen is een vorm van zelfbedrog die elke persoonlijke groei onmogelijk maakt.