Johanna Maria Athanasia Duijvestijn-Oosterwijk
Geboren: 9 november 1928In dankbare herinnering
Annie was een plichtsgetrouwe huisvrouw en moeder. Ze heeft haar best gedaan om er te zijn voor haar gezin: haar man en kinderen. Daarbij leunde ze sterk op haar echtgenoot. Een bepaalde afhankelijkheid was haar daarin niet vreemd. Ook later naar de kinderen toe.
De laatste jaren ging ze meer knuffelen en kroelen. Alsof ze meer ontspannen ging leven… Ze was een lieve oma en een gezellige vrouw. En een luisterend oor voor leeftijdgenoten in de Terwebloem. Het was dan ook mooi om te zien, dat toen ze zelf een luisterend oor nodig had diverse mensen beschikbaar waren, en tijd en aandacht voor haar hadden. Soms zelf middenin de nacht als ze iets wilde vertellen.
Annie heeft haar leven geleefd, haar beste beentje voorgezet en keuzes moeten maken. Er is een tijd om te zorgen én een tijd om voor gezorgd te worden. Er is een tijd van lachen en een tijd van huilen. Er is een tijd van leven en een tijd van sterven…
God – en zeker ook Maria- is in Annies leven aanwezig geweest om haar lasten te verlichten. Om er te zijn bij voor- en tegenspoed, om liefde de ruimte te geven en leed te verzachten. Terugkijkend zullen we van haar leven niet alles weten, maar we geloven dat al haar levenservaringen een goede plaats hebben gekregen in haar leven, in het leven zoals God het heeft bedoeld.
Op de verjaardag van haar Piet werd ze bijgezet in het graf waar hij al een tijd is. Verenigd in de eeuwigheid, hoe mooi wil je het hebben? Misschien dat de atalanta-vlinder nog verschijnt – als een teken dat het goed is, mooi en in warme verbondenheid.
Diaken Walther Burgering
