Jacoba Antonia van Schie-Deijkers
Geboren: 11 september 1931In dankbare herinnering
Op 30 september is overleden mevrouw Jacoba Antonia van Schie-Deijkers uit Naaldwijk in de leeftijd van 90 jaar. Toos is geboren en getogen in Zevenbergschenhoek in Brabant, vlak bij de Moerdijk. In haar jeugd is zij twee keer geëvacueerd, de eerste keer tijdens de Tweede Wereldoorlog en de tweede keer wegens de watersnoodramp in 1953.
Na de Lagere School ging zij in de huidhouding werken. Daar kreeg zij de naam Toos, want haar oorspronkelijke voornaam was Koos. Maar omdat deze mensen een dochtertje verloren hadden met de naam Koos, kreeg zij een andere naam, die zij voortaan gedragen heeft. Als dienstmeisje ontmoette zij een jongen die in militaire dienst was: Jan van Schie uit Honselersdijk. Na 7 jaar verkering traden zij op 7 mei 1957 in het huwelijk en verhuisde Toos naar Naaldwijk.
Dat was een enorme overgang. Een andere tongval, andere gewoonten en een directe manier van communiceren. Als snel werden de kinderen: Kees, Antoinette, Johan en de kleine Corine geboren. De kleine Corine heeft maar kort in deze wereld geleefd en is in 1967, na een kort verblijf in het ziekenhuis overleden. Dat waren zware tijden voor het gezin. Een paar jaar later werden de ‘kleintjes’ geboren: Corine en Marco en was het gezin compleet.
Jan is voor zijn werk, avondstudie en vrijwilligerswerk (collectant in de Adrianus/ Bibliotheek, KBO) veel weg geweest.
Hij vond bij Toos altijd een goed verzorgde thuisbasis. Orde en netheid, alles schoon opgeruimd, dat vond Toos belangrijk. Zij hield ook van gezelligheid en spelletjes doen. Elk jaar ging het hele gezin op vakantie. Jan onderhield veel contacten terwijl Toos heel honkvast was. Zij volgde haar kinderen met warme belangstelling, ook toen zij het ouderlijk huis hadden verlaten om een eigen bestaan op te bouwen. Zij vond het altijd fijn als zij op bezoek kwamen of bij hen werd uitgenodigd. Toos was creatief en kon met haar handen mooie dingen maken. Zwemmen deed zij met veel plezier met haar vaste clubje en dat heeft zij lang volgehouden. Toen het arbeidzame leven van Jan was afgerond, brak er een nieuwe periode aan. Samen hebben zij genoten van verre reizen, maar ook van gewoon een tochtje naar Brabant. De Brabantse tongval heeft Toos altijd in ere gehouden en zij heeft haar moerstaal nooit verraden.
Als oma leefde zij zeer mee met haar kleinkinderen en ze vond het leuk om een spelletje met hen te doen. Helaas had Jan de laatste jaren problemen met zijn nieren en moest hij dialyseren. Toos was een grote steun voor hem. Heel bijzonder dat zij in 2005 een van haar nieren aan hem heeft gegeven en dat de transplantatie geslaagd is. In 2007 is het Gouden Huwelijksfeest nog heel mooi gevierd. In 2011 is Jan toch nog plotseling overleden. Toos heeft hem zeer gemist. Zij leefde in een kleine wereld, maar verveelde zich niet. Gaandeweg ging haar gezondheid achteruit. Daarom verhuisde zij naar het Woerdblok waar zij liefdevol werd verzorgd. Toch nog onverwacht is zij, kort na haar 90ste verjaardag op 11 september jl., overleden. Moge zij rusten in vrede. De uitvaart heeft plaatsgevonden op 8 oktober in de Adrianuskerk.
Wij wensen het gezin en de familie troost toe bij het gemis van haar vertrouwde aanwezigheid als spil van het gezin.
Pastoor J. Steenvoorden
Terug naar de voorgaande pagina
