Petrus Wilhelmus Maria Zuidgeest
Geboren: 27 juni 1936In dankbare herinnering
In je hart leven mensen,
die daar helemaal thuis zijn
en die daar blijven wonen,
zelfs als ze dood zijn.
Deze woorden zijn het begin van de tekst waarmee de familie Zuidgeest kennis geeft van het overlijden van Piet op 18 oktober 2020 en met deze woorden is zijn afscheidsviering ook begonnen.
Hij werd geboren op 27 juni 1936 in Monster en was de oudste in het gezin van 9 kinderen. Al vroeg wist Piet het zeker. Hij wilde, net als zijn vader, tuinder worden en dat is hij zijn leven lang geweest. Piet was heel trots op zijn gezin en zijn bedrijf PZ Planten. Dit bedrijf heeft hij samen opgebouwd met zijn vrouw Magda.
Later kwam zijn zoon Peter er ook bij en na een aantal jaren heeft hij het bedrijf aan zijn zoon overgedaan.
Niet dat hij geen tuinderswerkzaamheden meer wilde verrichten, welnee, hij bleef in de weer, reed naar de veiling, bracht bestellingen weg en deed allerlei klusjes. De samenwerking met Peter was ook iets, waar hij heel trots op was. “Nog nooit is er één verkeerd woord tussen ons gevallen”, nog nooit” heb ik hem meer-malen horen zeggen. Piet had de echte Westlandse mentaliteit: Aan-pakken en doorgaan. Opgeven was er niet bij, Dat woord kende hij niet.
Piet had nog een andere passie en dat was de muziek en dan met name het zingen. Hij is een aantal jaren lid geweest van Laus Deo en daarna is hij naar het Westlands Mannenkoor gegaan en daar is hij 51 jaar (!) lid van geweest. Hij genoot van de repetitieavonden en de concerten, die het koor gaf. Hij nodigde zijn gezin ook altijd uit om hiernaar toe te komen. Zijn zangcarrière sloot hij af bij een kerstconcert in De Doelen, Rotterdam en zijn vrouw en kinderen waren hier getuige van.
De drie kinderen, Susanne, Ingrid en Peter, haalden tijdens de viering herinne-ringen op aan hun vader, die er altijd voor hen was en niet alleen voor hen, maar ook voor anderen stond hij altijd klaar als er een beroep op hem werd gedaan en dat was nooit tevergeefs. De vele kampeervakanties werden ook genoemd met de daarbij behorende wandelingen en als de top van de berg be-reikt was, dan pas was het goed. Ook noemden zij zijn humor, zijn twinkelende pretoogjes en zijn ondeugd, maar vooral het feit, dat zij zo’n goede vader heb-ben gehad.
Op speciaal verzoek werd het Ave Maria van Gounod gezongen evenals het Panis Angelicus. Dit laatste lied is zo vaak door hem gezongen bij indrukwek-kende gebeurtenissen zoals het overlijden van zijn moeder en het huwelijk
van dochter Susanne.
Na afloop van de dienst werd Piet naar zijn laatste rustplaats op ons kerkhof gebracht. In de rouwkaart stond ook nog de tekst:
Zijn handen hebben voor ons gewerkt,
zijn hart heeft voor ons geklopt,
zijn ogen hebben ons tot het laatst gezocht.
Rust maar zacht.
Dat wensen wij Piet toe, rust in vrede en rust zacht. Zijn vrouw Magda, haar ge-zin en de wederzijdse families Zuidgeest en Van Paridon wensen wij veel sterk-te en troost toe bij het aanvaarden en verwerken van dit grote verlies.
Bep van Rest
Terug naar de voorgaande pagina
