Johannes Petrus Maria van Heijningen

Geboren: 29 november 1944
Overleden: 10 oktober 2021
Plaats: Maasdijk

In dankbare herinnering

Op 10 oktober 2021 is Johannes Petrus Maria (Jan) van Heijningen na een kort verblijf in het ziekenhuis in Delft overleden. Jan kwam op 29 november 1944 ter wereld aan de Korte Noordweg in Wateringen, waar zijn vader een tuinderij had. Daar groeide hij op met zijn broers en zussen in een warm gezin. Na de lagere school ging hij naar de Ambachtsschool. Helaas raakte hij in zijn tienerjaren door een ongeluk het zicht in één van zijn ogen kwijt. Daardoor kon hij – in verband met de veiligheid - de opleiding niet afmaken. Maar hij had zich met veel doorzettingsvermogen aangeleerd om met één oog toch de alledaagse dingen te kunnen doen, zoals aan brommers en auto ‘s sleutelen. Jan ging werken in het tuinbouwbedrijf van zijn vader. Tijdens carnaval 1965 in dansgelegenheid Jocotel leerde hij Margriet kennen, een boerendochter uit Sion in Rijswijk. Dat werd het begin van een hechte band. In 1969 trouwden ze en gingen aan het Geerbos in Maasdijk wonen, waar Jan een jaar eerder een tuinderbedrijf was begonnen. Daar teelde hij van alles, zowel bloemen als groenten. Hij heeft altijd hard gewerkt, maar was zeker ook een levensgenieter. Tussen 1971 en 1977 werden zijn drie kinderen geboren: Corine, Lilian en René. Zij hadden een geweldige vader aan Jan: samen zwemmen, uitjes naar pretparken en zomerhuisjes, en thuis knutselen en bouwen aan van alles en nog wat. Hij was een fervent Rock & Roll danser en droeg dat later over aan René. Verdriet was er ook: In 1975 kwamen Jan ’s ouders om het leven, bij een brand op een boot van de Zonnebloem in Keulen.
Eind jaren ’90 kwam er de mogelijkheid om het tuinbouwbedrijf te verkopen en toch in het huis te blijven wonen. Jan werkte nog enige tijd halve dagen in de tuinderij van een van zijn buren. Daarnaast vulde hij de middagen in zijn prachtige bloemtuin en met klussen. Hij had enorm veel gereedschap verzameld. Dat klussen deed hij trouwens ook bij anderen: zijn kinderen en familie of wie het maar vroeg. Verder was hij een enthousiast vrijwilliger bij het Westlands Museum, en heeft hij geholpen bij de aanlag van de centrale verwarming in de Jacobuskerk in Maasdijk. Een kerkganger was hij niet zo, maar de helpende hand bieden was zijn manier van geloven. Hij stond altijd voor familie en vrienden klaar om ze uit de brand te helpen en was geïnteresseerd in hoe het met ze ging. Juist ook als zij door een moeilijke periode heen gingen. Met zijn optimistische karakter en vrolijke kwinkslagen bracht hij een lach op het gezicht bij vele mensen. Zijn kinderen vonden daarin een groot voorbeeld van hoe je medemenselijkheid in de praktijk brengt. Zo ook zijn kleinkinderen die hem een geweldige opa vonden waar je erg mee kon lachen. Samen met zijn vrouw Margriet, genoten ze enorm van hen. De laatste maanden begon Jan wat te tobben met zijn gezondheid en was snel vermoeid. Uiteindelijk bleek hij kanker te hebben die niet meer te genezen was. Begin oktober werd hij in het ziekenhuis in Delft opgenomen, waar hij – toch nog sneller dan verwacht – op 10 oktober is overleden. De uitvaartplechtigheid vond plaats op 16 oktober in de  H. Jacobuskerk van Maasdijk. We lazen uit het boek Prediker, die zo herkenbaar schreef over hoe alles wat ons overkomt in het leven, vaak ondoorgrondelijk is. Maar er ook op vertrouwde, dat alles in het grotere verband met God staat. Dat het goed komt. In dat vertrouwen hebben we Jan ’s lichaam op de begraafplaats in Maasdijk begraven en zijn geest, zijn ziel in Gods handen gelegd.

John Batist (gepensioneerd pastoraal werker en neef van Margriet)

Terug naar de voorgaande pagina
Wij zijn 1 federatie met 10 parochiesvoor iedereen
Tekstgrootte

Bezoek eens de parochie site van Hoek van Holland

Elkaar kennen wil niet zeggen alles van elkaar weten, maar met vertrouwen in elkaar geloven.